προσσυκοφαντέω
From LSJ
οὐ δικαίως θάνατον ἔχθουσιν βροτοί, ὅσπερ μέγιστον ῥῦμα τῶν πολλῶν κακῶν → unjustly men hate death, which is the greatest defence against their many ills | men are not right in hating death, which is the greatest succour from our many ills
English (LSJ)
slander besides, D.55.29 (sed leg. divisim).
German (Pape)
[Seite 780] noch dazu verleumden, τοὺς ἠδικημένους, Dem. 55, 29.
French (Bailly abrégé)
προσσυκοφαντῶ :
accuser ou calomnier en outre.
Étymologie: πρός, συκοφαντέω.
Russian (Dvoretsky)
προσσῡκοφαντέω: тж. раздельно сверх того клеветать, позорить (τοὺς ἠδικημένους Dem.).
Greek (Liddell-Scott)
προσσῡκοφαντέω: συκοφαντῶ προσέτι, Δημ. 280. 2· κάλλιον διῃρημένως.
Greek Monotonic
προσσῡκοφαντέω: μέλ. -ήσω, συκοφαντώ επιπλέον, σε Δημ.
