τιμιότητα
From LSJ
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
Greek Monolingual
η / τιμιότης, -ητος, ΝΑ τίμιος
νεοελλ.
η ιδιότητα και ο χαρακτήρας του τίμιου, εντιμότητα, ευσυνειδησία
αρχ.
1. η ιδιότητα αυτού που γίνεται αντικείμενο τιμής και σεβασμού
2. υλικός πλούτος, πολυτέλεια
3. φρ. «ἡ σὴ τιμιότης»
(τύπος προσφώνησης) η εντιμότητά σας.
