ἀγάζω
ἐν μὲν γὰρ ταῖς ἐπιστολαῖς αὐτοῦ οὐδὲ μνήμην τῆς οἰκείας προσηγορίας ποιεῖται, ἢ πρεσβύτερον ἑαυτὸν ὀνομάζει, οὐδαμοῦ δὲ ἀπόστολον οὐδ' εὐαγγελιστήν (Eusebius, Demonstratio evangelica 3.5.88) → For in his epistles he doesn't even make mention of his own name — or simply calls himself the elder, but nowhere apostle or evangelist.
English (LSJ)
(ἄγαν)
A exalt overmuch, τὰ θεῶν μηδὲν ἀγάζειν A.Supp.1061, cf. S.Fr.968.
II Med., honour, adore, λοιβαῖσιν Pi.N.11.6, cf. Orph.A.64.
Spanish (DGE)
• Prosodia: [ᾰ-]
• Morfología: [v. med. aor. part. ἀγασσαμένη Nic.Fr.74.15]
I 1exigir demasiado, importunar τὰ θεῶν μηδὲν ἀγάζειν A.Supp.1061, cf. Hsch.
2 esp. v. med. honrar λοιβαῖσιν πρώταν θεῶν Pi.N.11.6, ἥρωα Orph.A.64, Λεύκοφρυν ἀγασσαμένη Nic.Fr.74.15.
II intr.
1 ufanarse S.Fr.968.
2 indignarse, irritarse ἀγάζει· ἀγανακτεῖ, βαρέως φέρει Hsch.
•med. ἀγαζόμενοι· κάμνοντες, λυπούμενοι Hsch.
•ἀγάζεσθαι· βλάπτεσθαι Hsch.
• Etimología: Deriv. de ἀγα- q.u.
German (Pape)
[Seite 5] im act. Aesch. Suppl. 1047, τὰ τῶν θεῶν μηδὲν ἀγάζειν, nicht auf das Geschick zürnen (Hesych βαρέως φέρειν, Schol. λίαν ἐξετάζειν); Soph. nach B. A. 336, ἀγάζεις für θρασύνεις. – Med. verehren, θεὸν λοιβαῖς ἀγαζόμενοι Pind. N. 11, 6; Sp., wie Orph. Arg. 63 ἠγάζετο καὶ φιλέεσκε ἥρωα. S. übrigens ἄγαμαι.
French (Bailly abrégé)
seul. prés.
supporter avec peine.
Étymologie: apparenté à ἄγαμαι, ἀγαίομαι.
Russian (Dvoretsky)
ἀγάζω: негодовать, досадовать, злобствовать: μηδὲν ἀ. τι Aesch. терпеливо переносить что-л.
