ἀλείπτης

English (LSJ)

ἀλείπτου, ὁ,
A anointer: hence (cf. ἀλείφω 1) trainer in gymnasia, Arist.EN 1106b1, Plb.27.7.1, Sammelb.4224.7 (i B. C.), Plu.2.133b.
2 metaph., οἱ ἀθληταὶ τῆς ἀρετῆς μὴ ψεύσαντες τοὺς ἀλείπτας νόμους Ph. 2.409; teacher, τῶν πολιτικῶν Plu.Per.4; τῆς κακίας S.E.M.1.298.
3 Lat. aliptes, bath-attendant, Juv.6.422.

Spanish (DGE)

-ου, ὁ
• Grafía: pap. frec. graf. ἀλίπ-
1 frotador de ungüentos, masajista, preparador físico en el gimnasio, Arist.EN 1106^b1, Plb.27.7.1, SB 4224.7 (I a.C.), Plu.2.133b, PAgon.6.72, 73 (II d.C.), SB 7336.21 (III d.C.), de aurigas POxy.2598ue.2 (III/IV d.C.)
•fig. τῶν πολιτικῶν Plu.Per.4, τῆς κακίας S.E.M.1.298, οἱ ἀλεῖπται νόμοι las leyes que actúan como entrenadoras Ph.2.409.
2 servidor del baño Iuu.6.422.
3 revocador, enlucidor Eust.764.15.

German (Pape)

[Seite 91] ὁ, der Salber, bes. in den Ringschulen der Ringmeister, welcher die Ringenden salben läßt u. die Übungen leitet, Arist. Eth. 2, 6, 7; Pol. 27, 6, 1; Arr. Epict. 3, 10, 1 u. öfter; aliptes, Cic. fam. 1, 9. Dah. übh. Lehrmeister, τῶν πολιτικῶν Plut. Pericl. 4.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
1 celui qui frotte d'huile ; maître de gymnase;
2 fig. maître, instituteur.
Étymologie: ἀλείφω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

ἀλείπτης -ου, ὁ ἀλείφω ‘iemand die insmeert’, trainer (bij sport, waar de atleten zich met olie insmeerden).

Russian (Dvoretsky)

ἀλείπτης: ου (ᾰ) ὁ
1 алипт, умащиватель, учитель гимнастики (натиравший тела своих учеников маслом) Arst., Polyb., Plut.;
2 перен. учитель, наставник (τῶν πολιτικῶν Plut.; τῆς κακίας Sext.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀλείπτης: -ου, ὁ ἀλείφων ἢ χρίων, ἐντεῦθεν (πρβλ. ἀλείφω Ι.), ὁ διδάσκαλος τῶν ἀθλητῶν ἐν τοῖς γυμνασίοις, Λατ. aliptes, lanista, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 2, 6, 7, Πολύβ. 27 6,1, Συλλ. Ἐπιγρ. 418, καὶ ἀλλ. 2) μεταφ., διδάσκαλος, τῶν πολιτικῶν, Πλουτ. Περικλ. 4· τῆς κακίας, Σέξτ. Ἐμπ. 1, 298· πρβλ. Wyttenb. Πλούτ. 2. 133Β.

Greek Monolingual

ἀλείπτης, ο (Α) (θηλ. ἀλείπτρια)
1. αυτός που άλειφε τους αθλητές στα γυμναστήρια με λάδι
2. δάσκαλος τών αθλητών στα «γυμνάσια», γυμναστής, εκπαιδευτής
3. αυτός που παροτρύνει, παρασύρει σε κάτι, που διδάσκει κάτι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀλείφω.
ΠΑΡ. ἀλειπτικός.

Greek Monotonic

ἀλείπτης: -ου, ὁ (ἀλείφω), αυτός που επαλείφει, ο δάσκαλος στα γυμνάσια, σε Αριστ.· μεταφ., δάσκαλος, σε Πλούτ.

Middle Liddell

ἀλείφω
an anointer, a teacher of gymnastics, Arist.:—metaph. a teacher, Plut.