ἐκδικαστής

English (LSJ)

ἐκδικαστοῦ, ὁ, avenger, πατρός E.Supp.1152 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 757] ὁ, der Rächer, Eur. Suppl. 1153.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
vengeur.
Étymologie: ἐκδικάζω.

Russian (Dvoretsky)

ἐκδῐκαστής: οῦ ὁ мститель (τοῦ φθιμένου πατρός Eur.).

Greek (Liddell-Scott)

ἐκδῐκαστής: -οῦ, ὁ, τιμωρός, ἐκδικητής, πατρὸς ἐκδ. Εὐρ. Ἱκ. 1153.

Greek Monolingual

ἐκδικαστής, ο (Α)
εκδικητής, τιμωρός.

Greek Monotonic

ἐκδῐκαστής: -οῦ, ὁ, εκδικητής, τιμωρός, σε Ευρ.

Middle Liddell

ἐκδῐκαστής, οῦ, [from ἐκδῐκάζω]
an avenger, Eur.