ἐπιμειδάω
Ὦ ξεῖν’, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι. → Go tell the Spartans, stranger passing by, that here, obedient to their laws, we lie.
English (LSJ)
smile at or smile upon, in Hom. always in phrase, τὸν δ' ἐπιμειδήσας προσέφη he addressed him with a smile, Il.4.356, al.; in 10.400, of a scornful smile; but ἦκ' ἐπιμειδήσας Hes.Th.547: c.dat., AP6.345 (Crin.).
German (Pape)
[Seite 960] dabei lächeln, anlächeln; bei Hom. τὸν δ' ἐπιμειδήσας προσέφη, z. B. Il. 8, 38, er redete ihn an, indem er dazu lächelte; vom höhnischen Lachen, Il. 10, 400; – τινί Crinag. 9 (VI, 345).
French (Bailly abrégé)
ἐπιμειδῶ :
sourire à.
Étymologie: ἐπί, μειδάω.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιμειδάω: (только в part. aor.) улыбаться (τινι Anth.): τὴν δ᾽ ἐπιμειδήσας προσέφη Hom. ей (т. е. Афине) усмехнувшись сказал (Зевс).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιμειδάω: ἐπιμειδιῶ, παρ’ Ὁμ. ἀείποτε ἐν τῇ φράσει, τὸν ἢ τὴν δ’ ἐπιμειδήσας προσέφη Ἰλ. Θ. 38, κτλ.· ἐπὶ σκωπτικοῦ μειδιάματος, τὸν δ’ ἐπιμειδήσας προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεὺς Ἰλ. Κ. 400· ἀλλ’, ἦκ’ ἐπιμειδήσας, ἐλαφρῶς ἐπιμειδιάσας, Ἡσ. Θ. 547: - μετὰ δοτ., Ἀνθ. Π. 6. 345.
English (Autenrieth)
only aor. part., ἐπιμειδήσᾶς, smiling at or upon, Il. 4.356; in bad sense, Il. 10.400.
Middle Liddell
fut. ήσω
to smile at, ἐπιμειδήσας προσέφη addressed him with a smile, Il.
