blanditia

Latin > English

blanditia blanditiae N F :: flattery, caress, compliment; charm (pl.), flatteries, enticement, courtship

Latin > English (Lewis & Short)

blandĭtĭa: ae (blandĭtĭes, ēi, in abl., App. M. 9, p. 230, 11), f. blandus.
I The quality of one blandus; a caressing, flattering, flattery (mostly in an honorable sense; cf. on the contrary, assentatio and adulatio; class in prose and poetry; most freq. in plur.).
   (a)    Sing.: haec meretrix meum erum blanditiā intulit in pauperiem, Plaut. Truc. 2, 7, 21: viscus merus vostra'st blanditia, id. Bacch. 1, 1, 16: in cive excelso atque homine nobili blanditiam, ostentationem, ambitionem notam esse levitatis, Cic. Rep. 4, 7, 7 (ap. Non. p. 194, 27): nullam in amicitiā pestem esse majorem quam adulationem, blanditiam, adsentationem, id. Lael. 25, 91: occursatio et blanditia popularis, id. Planc. 12, 29; cf. Q. Cic. Petit. Cons. 11, 41; Prop. 1, 16, 16 al. —
   (b)    Plur., flatteries, blandishments, allurements, = blandimenta: puerique parentum blanditiis facile ingenium fregere superbum, caresses, * Lucr. 5, 1018; Plaut. Poen. 1, 1, 8: quot illic (sc. in amore) blanditiae, quot illic iracundiae sunt! id. Truc. 1, 1, 7: ut blanditiis suis suam voluptatem expleat, Ter. Hec. 1, 1, 11: quam (benevolentiam civium) blanditiis et adsentando conligere turpe est, Cic. Lael. 17, 61: tantum apud te ejus blanditiae flagitiosae voluerunt, ut, etc., id. Verr. 2, 3, 26, § 65: hereditates... malitiosis blanditiis quaesitae, id. Off. 3, 18, 74; id. Q. Fr. 1, 2, 2, § 5: blanditiis ab aliquo aliquid exprimere, id. Att. 1, 19, 9: muliebres, Liv. 24, 4, 4: virorum factum purgantium, id. 1, 9, 16: fallaces, Tac. A. 14, 56: verniles, id. H. 2, 59; Suet. Aug. 53 al.; cf. also Tib. 1, 1, 72; 1, 2, 91; 1, 4, 71; 1, 9, 77; Prop. 4 (5), 6, 72; Ov. Am. 1, 4, 66; id. M. 1, 531; 4, 70; 6, 626; 6, 632; 6, 685; 7, 817; 10, 259; 12, 407; 14, 19; id. H. 13, 153; Plin. 8, 5, 5, § 14.—
II Trop., pleasure, delight, enticement, charm, allurement (cf. blandus, II. A., and blandior, II. B.): blanditiis praesentium voluptatum deliniti atque corrupti, Cic. Fin. 1, 10, 33: attrita cotidiano actu forensi ingenia optime rerum talium blanditia (i. e. lectione poëtarum) reparantur. Quint. 10, 1, 27.

Latin > French (Gaffiot 2016)

blandĭtĭa,¹⁰ æ, f. (blandus),
1 caresse, flatterie : nullam in amicitiis pestem esse majorem quam adulationem, blanditiam, adsentationem Cic. Læl. 91, [on doit tenir pour certain] qu’en amitié il n’y a pas de plus grand fléau que l’adulation, la flatterie, l’approbation systématique ; blanditia popularis Cic. Planc. 29, flatteries à l’égard du peuple
2 pl. blanditiæ, caresses, flatteries : minæ, blanditiæ Cic. Mur. 44, les menaces, les flatteries
3 attraits, séductions : blanditiæ præsentium voluptatum Cic. Fin. 1, 33, l’attrait des plaisirs du moment, cf. CM 44 ; Leg. 1, 47 || rerum talium blanditia Quint. 10, 1, 27, le charme de tels objets [lectures poétiques].
     la forme blandities se trouve dans Cæcil. 66 ; Apul. M. 9, 28 ; Schol. Hor. S. 2, 5, 47.

Latin > German (Georges)

blanditia, ae, f. (blandus), das Schöntun, die Schmeichelei, Liebkosung (wie ἀρέσκεια im guten u. üblen Sinne, während assentatio = die Schmeichelei, die nach dem Munde redet, u. übh. jede Art von Liebedienerei, u. adulatio = die kriechende Schmeichelei), I) eig.: a) Sing.: blanditiā certare, Lucil. fr.: sic habendum est, nullam in amicitiis pestem esse maiorem quam adulationem, blanditiam, assentationem, Cic.: in cive excelso atque homine nobili blanditiam, ostentationem, ambitionem notam esse levitatis, Cic.: opus est magno opere blanditiā, Q. Cic. – b) Plur. = Schmeicheleien, Schmeichelworte, Liebkosungen, schmeichelndes Kosen, Höflichkeiten, Artigkeiten (Ggstz. minae), quot blanditiae, Plaut.: blanditiae et assentationes, Cic.: bl. pueriles, Ov.: benevolentiam civium blanditiis et assentando colligere, Cic.: adhibere blanditias, Ov., adhibere puellae, Liv.: blanditiis alqd elicere, Plin. ep.: blanditiis ab alqo nummulorum aliquid exprimere, Cic.: per blanditias, Suet. – II) übtr., die Annehmlichkeit, das Reizende, Anlockende, der liebliche Genuß, blanditiae praesentium voluptatum, Cic.: blanditiae eius (voluptatis) illecebraeque, Cic.: rerum talium blanditiā, Quint. – / Nbf. blanditiēs, ēī, f., Apul. met. 9, 28 in. Augustin. serm. 115, 11.