Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

fervor

From LSJ

Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection

Porphyry, Sententiae, 25

Latin > English

fervor fervoris N M :: heat, boiling heat; boiling, fermenting; ardor, passion, fury; intoxication

Latin > English (Lewis & Short)

fervor: ōris, m. ferveo,
I a boiling or raging heat, a violent heat, a raging, boiling, fermenting (class.; syn.: ardor, tepor, calor, aestus).
I Lit.: pollens fervore corusco, Lucr. 6, 237; cf. id. 6, 856: mundi ille fervor purior, perlucidior mobiliorque multo quam hic noster calor, Cic. N. D. 2, 11, 30: accepit calido febrim fervore coörtam, Lucr. 6, 656: febris, Plin. 31, 9, 45, § 104; cf.: caput incensum fervore gerebant, a raging heat, fever heat, Lucr. 6, 1145; Plin. 14, 20, 25, § 124: vis venti fervorem mirum concinnat in undis, Lucr. 6, 437; Luc. 4, 461.—In plur.: solis, Lucr. 5, 215; cf. ib. 605; 611: medii, i. e. noontide heat, Verg. G. 3, 154: capitis, Plin. 15, 4, 5, § 19.—
II Trop., heat, vehemence, ardor, passion: cum hic fervor concitatioque animi inveteraverit, Cic. Tusc. 4, 10, 24; cf.: fervor mentis, id. de Or. 1, 51, 220: pectoris, Hor. C. 1, 16, 24: erat quidam fervor aetatis, Cic. de Sen. 13, 45: fervore carentes anni (i. e. senectus), Sil. 7, 25: ut semel icto Accessit fervor capiti, i. e. intoxication, Hor. S. 2, 1, 25: maris, an excited, i. e. disturbed, unsafe condition of the sea (caused by pirates), Cic. Prov. Cons. 12, 31.—In plur.: pro vitiorum fervoribus, Gell. 20, 1, 22.

Latin > French (Gaffiot 2016)

fervŏr,¹¹ ōris, m. (ferveo),
1 bouillonnement, effervescence, fermentation : Lucr. 6, 437 ; Cic. Prov. 31 ; Varro R. 1, 13, 6 ; Plin. 14, 124 || [fig.] Cic. Tusc. 4, 24 ; CM 45 ; de Or. 1, 220
2 chaleur, ardeur : Cic. Nat. 2, 30 ; Lucr. 6, 1145 ; 5, 215 ; Virg. G. 3, 154 ; [fig.] Plin. 15, 19.

Latin > German (Georges)

fervor, ōris, m. (ferveo), I) im engern Sinne: 1) die Gärung, Aufwallung, musti, Varro r. r. 1, 13, 6. Plin. 14, 124: alqd tribus fervoribus in aqua decoquere, Marc. Emp. 16. – 2) die siedende Hitze, das Zischen u. Brausen, a) eig., des Feuers u. erhitzter Ggstde.: fervore atque aestu anima interclusa, durch die Hitze u. Glut, durch die Gluthitze, Liv.: Plur., fervoribus aestivis, in der Sonnenhitze, Col.: mediis fervoribus, in der Mittagshitze, Verg.: siccis aër fervoribus ustus, Ov.: usta fervoribus terra, Sen. – m. Genet., solis, Iustin.: mundi, Cic.: terrae, Curt.: aestatis, Hieron.: meridiani aestus (Ggstz. matutinus hiemis rigor), Cassian.: febris, Plin.: capitis, Plin. – b) übtr., die Hitze, Leidenschaft, Heftigkeit, Wut, aetatis, Cic.: iuventae, Ov.: mentis, animi, Cic.: amoris, Feuer, Glut, Calp.: ut semel icto accessit fervor capiti, Hor.: sumpsit novas fervoribus iras, Ov.: indignationum fervores ponere, Arnob. – II) im weitern Sinne, das Wallen, Brausen, die Brandung eines Gewässers, Oceani, Cic.: maris, die unruhige Bewegung, Unruhe, Cic. de prov. cons. 31 (mit Anspielung auf die Zeiten des Seeräuberkrieges).

Latin > Chinese

fervor, oris. m. :: 滚。熱。— pectoris 愛。— mentis 熱心。— maris 海潮。