vocula

Latin > English

vocula voculae N F :: low, weak voice; a low tone; a petty speech

Latin > English (Lewis & Short)

vōcŭla: ae, f.
dim. vox,
I a small or feeble voice (rare but class.).
I Lit.: recreandae voculae causā, Cic. Att. 2, 23, 1: mea, Prop. 1, 16, 27.—
II Transf.
   A A soft note or tone: quanto molliores sunt et delicatiores in cantu flexiones et falsae voculae quam certae et severae? Cic. de Or. 3, 25, 98.—
   B A little, petty speech; a little word, particle: incurrit haec nostra laurus non solum in oculos, sed jam etiam in voculas malevolorum, Cic. Fam. 2, 16, 2: significatio hujus voculae (saltem), Gell. 12, 14, 5.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) vōcŭla,¹⁶ æ, f., dim. de vox, voix faible, voix contenue : Cic. Att. 2, 23, 1, || inflexion douce [de la voix] : Cic. de Or. 3, 98 || pl., paroles chuchotées, médisance, chuchoterie : Cic. Fam. 2, 16, 2 || petit mot [gramm.], monosyllabe : Gell. 12, 14, 5.

Latin > German (Georges)

vōcula, ae, f. (Demin. v. vox), I) das Stimmchen, die kleine, schwache Stimme, Cic. ad Att. 2, 23 in. Prop. 1, 16, 27: feminea, Titin. com. 171: stridens (einer alten Frau), Apul. met. 4, 7. – II) übtr.: 1) der schwache Laut, Ton, falsae voculae, Cic. de or. 3, 98: tibicen... omnis voculae melleus modulator, Apul. flor. 4. – 2) das Wörtchen, a) übh., Gell. 12, 14, 5. Apul. ἀνεχ. in Anthol. Lat. 712, 15 (230, 15): molles voculae, Apul. met. 10, 22. – b) im verächtlichen Sinne, die Nachrede, das Gespött, incurrere in voculas malevolorum, die Witzeleien der Mißgunst sich gefallen lassen müssen, Cic. ep. 2, 16, 2.

Latin > Chinese

vocula, ae. f. (vox.) :: 小言。小聲。Malevolorum voculae 惡人謗言。Recreandae voculae causa 爲演聲音。