επιτίμηση
From LSJ
καὶ ὑπολέλειμμαι ἐγὼ μονώτατος, καὶ ζητοῦσι τὴν ψυχήν μου λαβεῖν αὐτήν → and I, even I only, am left; and they seek my life, to take it away (1 Kings 19:14)
Greek Monolingual
η (AM ἐπιτίμηση) επιτιμώ
επίπληξη, τιμωρία, επίκριση, μομφή («οὐκ ἄλλων ἐπιτιμήσει ἀκούσαντες», Θουκ.)
μσν.
εξορκισμός με μορφή επιπλήξεως
αρχ.
1. ύψωση της τιμής, υπερτίμηση
2. (ρητ.) ανύψωση, μεγέθυνση με χρησιμοποίηση ισχυρότερου όρου.