μορτή
Νέος ὢν ἀκούειν τῶν γεραιτέρων θέλε → Audi libenter, ipse adhuc iuvenis, senes → Als junger Mann hör' gerne auf die Älteren
English (LSJ)
ἡ, (μείρομαι A) part, portion, esp. the portion of a métayer in the proceeds of an estate, Poll.7.151, Eust.1854.31: acc. sg. μορτάν Hsch.
German (Pape)
[Seite 208] ἡ, Teil, Anteil, bes. der Anteil des colonus partiarius an dem Ertrage eines Landes, welches derselbe für einen gewissen Anteil an den Früchten bestellt, gewöhnlich der sechste Teil, VLL., nach Poll. 7, 151 richtige Leseart für μοργή. Auch μοργίον, μέτρον γῆς, πλέθρον, Hesych. richtiger μορτίον. Dah. μορτΐτης γεωργός, colonus partiarius, neugriechisch. Vgl. ἐπίμορτος.
Greek (Liddell-Scott)
μορτή: ἡ, (μείρομαι) μέρος, μερίδιον, κυρίως, ὡς καὶ νῦν, τὸ συμπεφωνημένον μερίδιον ὅπερ ἔδιδεν ὁ μορτίτης εἰς τὸν ἰδιοκτήτην, συνήθως τὸ ἓν ἕκτον τῆς ἐσοδείας, Πολυδ. Ζ΄, 151, Εὐστ. 1854. 31· - ἐντεῦθεν, ἐπίμορτος γῆ, ἡ καλλιεργουμένη ὑπὸ μορτίτου, Σόλων παρὰ Πολυδ. ἔνθ’ ἀνωτ.· καὶ ἐπίμορτος γεωργός, colonus partiarius, ὁ μορτίτης, Ἡσύχ.· ὡσαύτως παρὰ τοῖς μεταγεν. καὶ γεωργὸς μορτίτης, ἴδε Δουκάγγ.
Greek Monolingual
η (ΑΜ μορτή, Α δωρ. τ. μορτά, Μ και μουρτή)
1. μέρος, μερίδιο
2. (κυρίως) το συμφωνημένο ποσοστό καρπών το οποίο δίνει ο καλλιεργητής στον ιδιοκτήτη της γης, αλλ. γεώμορο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. μορ-, ετεροιωμένη βαθμίδα της ρίζας μερ- του μείρομαι].
