σάρδα
Ὦ ξεῖν’, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι. → Go tell the Spartans, stranger passing by, that here, obedient to their laws, we lie.
English (LSJ)
ἡ, = σαρδίνη, Diph.Siph. ap. Ath.3.120f, Xenocr. ap. Orib.2.58.142, Gal.6.729,746.
German (Pape)
[Seite 862] ἡ, eine Thunfischart, die bei Sardinien gefangen ward, Ath. III, 120 f. Vgl. σαρδίνη.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
nom de poissons divers, salés et mis en conserve (sardine, thon).
Étymologie: DELG sans doute de Σαρδώ.
Greek (Liddell-Scott)
σάρδα: ἡ, εἶδος θύννου ἀγρευομένου πλησίον τῆς Σαρδοῦς Δίφιλ. Σιφν. παρ’ Ἀθην. 120Ε.
Greek Monolingual
ἡ, Α
είδος ψαριού, η σαρδέλα.
[ΕΤΥΜΟΛ. Το ψάρι σάρδα, όπως και τα σαρδῖνος και σαρδίνη, πήραν την ονομ. τους από την Σαρδηνία (πρβλ. Σαρδώ), όπου κυρίως παστώνονταν αυτά τα είδη ψαριών].
Frisk Etymological English
Grammatical information: f.
Meaning: salt- and corned fish (Diphil. Siph. ap. Ath. 3, 120f., Xenocr., Gal.).
Derivatives: σαρδῖνος, -ίνη pilchard, sardelle (Arist. Fr. 329, Epainet., Gal.), Lat. sarda, sardīna.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Prob. prop. "the Sardian fish", from Sardus Sardian, sardinian, Σαρδώ = Sardinia, after the plac of origin. Strömberg Fischnamen 86; on the facts Thompson Fishes s. v. -- The form in -α will be Pre-Greek.
Frisk Etymology German
σάρδα: {sárda}
Grammar: f.
Meaning: ‘Salz- und Pökelfisch’ (Diphil. Siph. ap. Ath. 3, 120f., Xenokr., Gal.);
Derivative: σαρδῖνος, -ίνη Sardelle (Arist. Fr. 329, Epai- net., Gal.), lat. sarda, sardīna.
Etymology: Wohl eig. "der sardische Fisch", von Sardus Sarder, sardinisch, Σαρδώ = Sardinia, nach dem Herstellungsort. Strömberg Fischnamen 86; zur Sache Thompson Fishes s. v.
Page 2,677-678
