δυσκέλαδος: Difference between revisions
ἔγνω δὲ φώρ τε φῶρα καὶ λύκος λύκον → the thief knows the thief and the wolf knows the wolf, and thief knows thief and wolf his fellow wolf, set a thief to catch a thief
(Bailly1_2) |
(10) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui fait pousser des cris de frayeur;<br /><b>2</b> au son <i>ou</i> à la parole terrible.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[κέλαδος]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui fait pousser des cris de frayeur;<br /><b>2</b> au son <i>ou</i> à la parole terrible.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[κέλαδος]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[δυσκέλαδος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> [[κακόηχος]], [[κακόφωνος]]<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «[[δυσκέλαδος]] [[ζήλος]]» — [[φθόνος]], [[κακόγλωσσος]], [[κακεντρεχής]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:05, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A ill-sounding, shrieking, φόβος Il.16.357; ζῆλος δ. envy with its tongue of malice, Hes.Op.196; δ. ὕμνος Ἐρινύος A.Th. 867 (anap.), cf. Fr.451 I; μοῦσα E.Ion1098 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 682] mißtönend, lärmend, φόβος, die Flucht, auf der alles durcheinander lärmt, Il. 16, 357, ἅπαξ εἰρημέν.; ζῆλος, der böse Gerüchte verbreitende Neid, Hes. O. 195; ὕμνος Ἐρινύος Aesch. Spt 867; vgl. Eur. Ion 1090; μοῦσα 1098; ἄσθματα Agath. 69 (XI, 382); φάμα, übler Ruf, Eur. Med. 420.
Greek (Liddell-Scott)
δυσκέλᾰδος: -ον, κακόηχος, φόβος Ἰλ. Π. 357· ζῆλος δ., φθόνος κακόγλωσσος, Ἡσ. Ἐργ.κ. Ἡμ. 194· δ. ὕμνος Ἐρινύος Αἰσχύλ. Θήβ. 867· μοῦσα Εὐρ. Ἴωνι 1098.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui fait pousser des cris de frayeur;
2 au son ou à la parole terrible.
Étymologie: δυσ-, κέλαδος.
Greek Monolingual
δυσκέλαδος, -ον (Α)
1. κακόηχος, κακόφωνος
2. φρ. «δυσκέλαδος ζήλος» — φθόνος, κακόγλωσσος, κακεντρεχής.
