συνάχθομαι: Difference between revisions
οὐ γὰρ ἂν τό γε πραχθὲν ἀγένητον θείη → since he cannot make what was done as though it had not come to pass
(Bailly1_5) |
(39) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>f.</i> συναχθεσθήσομαι, <i>ao.</i> συνηχθέσθην;<br />s’affliger avec ; τινι avec qqn ; τινι, [[ἐπί]] τινι, [[ὑπέρ]] τινος de qch.<br />'''Étymologie:''' [[σύν]], [[ἄχθομαι]]. | |btext=<i>f.</i> συναχθεσθήσομαι, <i>ao.</i> συνηχθέσθην;<br />s’affliger avec ; τινι avec qqn ; τινι, [[ἐπί]] τινι, [[ὑπέρ]] τινος de qch.<br />'''Étymologie:''' [[σύν]], [[ἄχθομαι]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=Α<br /><b>1.</b> θλίβομαι [[μαζί]] ή ταυτόχρονα με άλλον<br /><b>2.</b> θλίβομαι και εγώ εξαιτίας ενός πράγματος («συνάχθεσθαι δὲ ἤν τι [[σφάλμα]] προσπίπτη», <b>Ξεν.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>συν</i>- <span style="color: red;">+</span> [[ἄχθομαι]] «στενοχωριέμαι, [[υποφέρω]]»]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:34, 29 September 2017
English (LSJ)
fut.
A -αχθεσθήσομαι Aeschin.3.242, Thphr.Char.29.5: aor. opt. -αχθεσθείην D.20.113, etc.:—to be troubled or grieved along with or together, condole with, c. dat. pers., πιεζευμένοισι ὑμῖν συναχθόμεθα Hdt.8.142, cf. Isoc.4.112, 6.103, D.20.113, etc.: c. dat. rei, at a thing, X.Cyr.4.6.5, D.58.59; ἐπί τινι X.Cyr.8.2.2, D.53.7; περί or ὑπέρ τινος Phalar.Ep.85, Thphr.Char.l.c.: also c. gen. rei, because of a thing, Alciphr.1.31; σ. ἢν . . X.Cyr.1.6.24, Smp.8.18.
German (Pape)
[Seite 1006] (s. ἄχθομαι), sich mit od. zugleich beschweren, betrüben, mittrauern; τινί, Her. 8, 142; Isocr. 1, 26. 4, 112; τῇ πόλει συναχθεσθείην, Dem. Lpt. 113, mit folgdm εἰ; Folgde, wie Plut. consol. ad Apoll. Anf.
Greek (Liddell-Scott)
συνάχθομαι: μέλλ. -αχθέσομαι, ὡσαύτως -αχθεσθήσομαι Αἰσχίν. 88. 22· ἀόρ. -αχθεσθείην Δημ. 491. 10, κτλ.· ἀποθετ. Ἄχθομαι ὁμοῦ μετά τινος, συμπαθῶ, συλλυποῦμαί τινα, μετὰ δοτ. προσ., πιεζομένοισι ὑμῖν συναχθόμεθα Ἡρόδ. 8. 142, πρβλ. Ἰσοκρ. 64Β, 137Β, Δημ. 49Ι. 10, κτλ.· μετὰ δοτικ. πράγμ., διὰ τι πρᾶγμα, Ξεν. Κύρ. 4. 6, 5, Δημ. 1340. 24· ἐπί τινι Ξεν. Κύρ. 8. 2, 2, Δημ. 1248. 14· περὶ ἢ ὑπέρ τινος Φαλάρ. Ἐπιστ. 85, Θεοφρ. Χαρακτ. 29· ὡσαύτως μετὰ γενικ. πράγμ., ἐξ αἰτίας τινὸς πράγματος, Ἀλκίφρων 1. 31· σ. ἢν ? Ξεν. Κύρ. 1. 6, 24, Συμπ. 8, 18.
French (Bailly abrégé)
f. συναχθεσθήσομαι, ao. συνηχθέσθην;
s’affliger avec ; τινι avec qqn ; τινι, ἐπί τινι, ὑπέρ τινος de qch.
Étymologie: σύν, ἄχθομαι.
Greek Monolingual
Α
1. θλίβομαι μαζί ή ταυτόχρονα με άλλον
2. θλίβομαι και εγώ εξαιτίας ενός πράγματος («συνάχθεσθαι δὲ ἤν τι σφάλμα προσπίπτη», Ξεν.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + ἄχθομαι «στενοχωριέμαι, υποφέρω»].
