εὐκαθαίρετος: Difference between revisions
Ubi idem et maximus et honestissimus amor est, aliquando praestat morte jungi, quam vita distrahi → Where indeed the greatest and most honourable love exists, it is much better to be joined by death, than separated by life.
(15) |
(4) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[εὐκαθαίρετος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> (για [[τείχος]]) αυτό που γκρεμίζεται εύκολα<br /><b>2.</b> αυτός που καταβάλλεται, που νικιέται εύκολα («[[οὗτος]] οὐκ [[εὐκαθαίρετος]] ἔδοξεν [[εἶναι]] σφίσι», Δίων Κάσσ.)<br /><b>3.</b> αυτός που εξαντλείται εύκολα<br /><b>4.</b> [[ασταθής]], [[ευμετάβλητος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> [[καθαιρετός]] <span style="color: red;"><</span> [[καθαιρώ]]]. | |mltxt=[[εὐκαθαίρετος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> (για [[τείχος]]) αυτό που γκρεμίζεται εύκολα<br /><b>2.</b> αυτός που καταβάλλεται, που νικιέται εύκολα («[[οὗτος]] οὐκ [[εὐκαθαίρετος]] ἔδοξεν [[εἶναι]] σφίσι», Δίων Κάσσ.)<br /><b>3.</b> αυτός που εξαντλείται εύκολα<br /><b>4.</b> [[ασταθής]], [[ευμετάβλητος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> [[καθαιρετός]] <span style="color: red;"><</span> [[καθαιρώ]]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''εὐκαθαίρετος:''' -ον, αυτός που κατακτιέται, νικιέται εύκολα, σε Θουκ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 21:08, 30 December 2018
English (LSJ)
ον,
A easy to conquer, Th.7.18 (Comp.); easily exhausted, δυνάμεις Herod.Med. ap. Orib.5.30.11; unstable, τύχη, πρᾶγμα, Vett.Val.175.30,212.21.
German (Pape)
[Seite 1073] leicht herunterzureißen, zu überwältigen, Thuc. 7, 18, im comparat.; auch Sp., wie D. C. 47, 37.
Greek (Liddell-Scott)
εὐκαθαίρετος: -ον, εὐκόλως καταβαλλόμενος, ἡττώμενος, Θουκ. 7. 18, Δίων Κ. 47. 37· ὁ εὐκόλως καταλυόμενος, Βασίλ. τ. 1. σ. 1036Β· ἐπὶ τείχους, τὸ εὐκόλως καταρριπτόμενον, Πολυδ. Α΄, 170.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
facile à renverser, à conquérir;
Cp. εὐκαθαιρετώτερος.
Étymologie: εὖ, καθαιρέω.
Greek Monolingual
εὐκαθαίρετος, -ον (Α)
1. (για τείχος) αυτό που γκρεμίζεται εύκολα
2. αυτός που καταβάλλεται, που νικιέται εύκολα («οὗτος οὐκ εὐκαθαίρετος ἔδοξεν εἶναι σφίσι», Δίων Κάσσ.)
3. αυτός που εξαντλείται εύκολα
4. ασταθής, ευμετάβλητος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + καθαιρετός < καθαιρώ].
Greek Monotonic
εὐκαθαίρετος: -ον, αυτός που κατακτιέται, νικιέται εύκολα, σε Θουκ.
