βορβοροτάραξις: Difference between revisions
αἰτῶ δ' ὑγίειαν πρῶτον, εἶτ' εὐπραξίαν, τρίτον δὲ χαίρειν, εἶτ' ὀφείλειν μηδενί → first health, good fortune next, and third rejoicing; last, to owe nought to any man
(7) |
(3) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[βορβοροτάραξις]], ο (Α)<br />(ο Αριστοφάνης για τον Κλέωνα, με [[διπλή]] κωμική [[σημασία]])<br /><b>1.</b> αυτός που ανακατεύει τον βόρβορο<br /><b>2.</b> αυτός που έχει σχέσεις με κίναιδους, ο σκατοσπρώχτης.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[βόρβορος]] <span style="color: red;">+</span> [[τάραξις]] <span style="color: red;"><</span> [[ταράσσω]]. | |mltxt=[[βορβοροτάραξις]], ο (Α)<br />(ο Αριστοφάνης για τον Κλέωνα, με [[διπλή]] κωμική [[σημασία]])<br /><b>1.</b> αυτός που ανακατεύει τον βόρβορο<br /><b>2.</b> αυτός που έχει σχέσεις με κίναιδους, ο σκατοσπρώχτης.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[βόρβορος]] <span style="color: red;">+</span> [[τάραξις]] <span style="color: red;"><</span> [[ταράσσω]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''βορβοροτάραξις:''' ὁ ([[ταράσσω]]), αυτός που ανακατεύει τη [[λάσπη]], που αναταράσσει το βόρβορο, σε Αριστοφ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 21:56, 30 December 2018
English (LSJ)
ὁ,
A mud-stirrer, Ar.Eq.309.
German (Pape)
[Seite 453] ὁ, Schlammaufrührer, Wirbelkopf, Ar. Equ. 309.
Greek (Liddell-Scott)
βορβοροτάραξις: ὁ, ὁ τὸν βόρβορον ἀναταράττων («σκατοχούλιαρον»), Ἀριστοφ. Ἱππ. 309.
French (Bailly abrégé)
εως (ὁ) :
(litt. qui trouble la fange) brouillon importun.
Étymologie: βόρβορος, τάραξις.
Spanish (DGE)
ὁ
• Prosodia: [-ᾰ-]
revolvedor de fango aplicado a un individuo como insulto ὦ βορβοροτάραξι Ar.Eq.309, cf. Suet.Blasph.6, Lib.Or.42.13.
Greek Monolingual
βορβοροτάραξις, ο (Α)
(ο Αριστοφάνης για τον Κλέωνα, με διπλή κωμική σημασία)
1. αυτός που ανακατεύει τον βόρβορο
2. αυτός που έχει σχέσεις με κίναιδους, ο σκατοσπρώχτης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < βόρβορος + τάραξις < ταράσσω.
Greek Monotonic
βορβοροτάραξις: ὁ (ταράσσω), αυτός που ανακατεύει τη λάσπη, που αναταράσσει το βόρβορο, σε Αριστοφ.
