σφέλας

English (LSJ)

τό,

   A footstool, Od.18.394: Ep. pl. σφέλα 17.231; dat. σφέλαϊ A.R.3.1159.    II pedestal of a statue, Schwyzer 760 (Delos, vi B.C.).    III hollow block of wood, for putting anything into, Nic.Th.644.

Greek (Liddell-Scott)

σφέλας: τό, ὑποπόδιον, Ὀδ. Σ. 394˙ Ἐπικ. πληθ. σφέλα Ὀδ. Ρ. 231˙ δοτ. σφέλαϊ Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 1169. ΙΙ. ἡ βάσις ἀγάλματος, Ἐπιγρ. Δήλ. ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 10. ΙΙΙ. κοῖλον τεμάχιον ξύλου ὡς θήκη χρησιμεῦον, Νικ. Θηρ. 644.

French (Bailly abrégé)

(τό) :
escabeau, banc.
Étymologie: DELG σφαλός.

English (Autenrieth)

αος, pl. σφέλᾶ: footstool, foot-block, Od. 18.394 and Od. 17.231.

Greek Monolingual

τὸ, Α
1. καθετί που μπαίνει κάτω από τα πόδια κάποιου, υποπόδιο
2. η βάση αγάλματος
3. κοίλο τεμάχιο ξύλου που χρησίμευε ως θήκη.
[ΕΤΥΜΟΛ. Λ. άγνωστης ετυμολ. με αρχαϊκή κατάλ. -ας (πρβλ. δέμ-ας). Η σημ. της λ., ωστόσο, οδήγησε ορισμένους να υποθέσουν πιθανή σύνδεση της με τη λ. σφαλός «στρογγυλό ξύλο που φυλάκιζε τα πόδια»].

Greek Monotonic

σφέλας: τό, υποπόδιο, σκαμνί, βάθρο, σε Ομήρ. Οδ.· Επικ. πληθ., στο ίδ.

Russian (Dvoretsky)

σφέλας: αος τό (pl. σφέλᾱ) скамеечка, табуретка Hom.