βρένθος

English (LSJ)

ὁ, an unknown

   A water-bird, Arist.HA609a23, Ael.NA5.48, but in Arist.HA615a16 (with v.l. βρίνθος) some kind of singingbird ( = κόσσυφος, Hsch.).    II haughty carriage, arrogance, Ath. 13.611e.    III tomb, Hsch.

German (Pape)

[Seite 463] ὁ, 1) ein Wasservogel, Arist. H. A. 9, 1. 11. – 2) von dessen stolzen Gebehrden übertr., das sich Brüsten, Stolz, Ath. XIII, 611 e. Davon

Greek (Liddell-Scott)

βρένθος: ὁ, ἄγνωστόν, τι θαλάσσιον πτηνόν, ἔχον μεγαλοπρεπὲς τὸ παράστημα, Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 9. 1, 16· ἀλλ’ αὐτόθι 11. 5 (μετὰ δι. γραφ. βρίνθος) εἶδος ᾠδικοῦ πτηνοῦ ΙΙ. τρόπος ὑπεροπτικός, ἀλαζονεία, Ἀθήν. 611Ε· (πρβλ. σκώπτω, σκώψ).

Spanish (DGE)

-ου, ὁ 1 orgullo, arrogancia ἀπομνημονεύσω δ' ἐγώ, εἰ καὶ πολλά ἐστι τὰ λεχθέντα, διὰ τὸν βρένθον ὑμῶν τὸν πολύν, ὦ φιλόσοφοι Ath.611e.
2 orn., n. de un pájaro acuático sin identificar, Arist.HA 609^a23, Ael.NA 5.48
•pero pájaro cantor quizá el mirlo ὄρνεον β., ὅπερ ἔνιοι κόσσυφον λέγουσιν Hsch., cf. Arist.HA 615^a16 (cód., pero v. βρίνθος).
3 tumba Hsch., AB 223.14.

• Etimología: Se ha rel. lat. grandis. Otros c. ruso grudĭ de *ghr(o)udh- que tb. estaría en a. inglés grēada ‘pecho’ y airl. grūad.

Greek Monolingual

βρένθος, ο (Α)
1. ονομασία μεγαλοπρεπούς θαλάσσιου πτηνού
2. είδος ωδικού πτηνού
3. αλαζονικός τρόπος, υπεροψία.
[ΕΤΥΜΟΛ. Τα βρένθος, βρενθύομαι αποτελούν λέξεις άγνωστης ετυμολογίας, ενώ ανερμήνευτη παραμένει η μεταξύ τους ακριβής σχέση. Η σημασία (3) του βρένθος «αλαζονικός τρόπος, υπεροψία» οφείλεται πιθ. σε μεταφορική χρήση του ονόματος του πτηνού, αν δεν προήλθε από τη σημασία του βρενθύομαι «κομπάζω, υπερηφανεύομαι»].

Russian (Dvoretsky)

βρένθος: ὁ брент (неизвестные нам виды птиц: водоплавающей - предполож. гоголь - и певчей) Arst.