θεομαχέω: Difference between revisions
τότε λαλήσει πρὸς αὐτοὺς ἐν ὀργῇ αὐτοῦ καὶ ἐν τῷ θυμῷ αὐτοῦ ταράξει αὐτούς → then shall he speak to them in his anger, and trouble them in his fury
(4) |
(2b) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''θεομᾰχέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i>, [[παλεύω]] ενάντια στους θεούς, σε Ευρ. | |lsmtext='''θεομᾰχέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i>, [[παλεύω]] ενάντια στους θεούς, σε Ευρ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''θεομᾰχέω:''' бороться с богами, выступать против богов или бога Xen., Plut., NT. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 15:12, 31 December 2018
English (LSJ)
A fight against God or the gods, E.Ba.45, al., IA1408; μὴ θεομάχει Men.187, cf. Hp.Ep.14, LXX 2 Ma.7.19, Plu.2.168c, Arr. Epict.3.24.24.
German (Pape)
[Seite 1196] mit Gott kämpfen, sich der Gottheit widersetzen; Eur. Bacch. 45. 325; Xen. oec. 16, 3; Plut.; N. T.
Greek (Liddell-Scott)
θεομᾰχέω: μάχομαι ἐναντίον τοῦ θεοῦ ἢ τῶν θεῶν, Εὐρ. Βάκχ. 45, 325, 1255, Ι. Α. 1409· μὴ θεομάχει Μένανδ. Εὐν. 2· πρβλ. Wyttenb. Πλούτ. 2. 168C.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
combattre contre les dieux ou la divinité.
Étymologie: θεομάχος.
English (Strong)
from θεομάχος; to resist deity: fight against God.
English (Thayer)
θεομάχω; (θεομάχος); to fight against God: (Euripides, Xenophon, Diodorus, others; 2 Maccabees 7:19.)
Greek Monotonic
θεομᾰχέω: μέλ. -ήσω, παλεύω ενάντια στους θεούς, σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
θεομᾰχέω: бороться с богами, выступать против богов или бога Xen., Plut., NT.
