κίναιδος: Difference between revisions
Γάμει δὲ μὴ τὴν προῖκα, τὴν γυναῖκα δέ → Uxorem cape, non dotem, in matrimonium → Nimm bei der Heirat nicht die Mitgift, nimm die Frau
(3) |
(2) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''κίναιδος:''' ὁ и ἡ<br /><b class="num">1)</b> распутник, развратник Plat., Arst., Plut.;<br /><b class="num">2)</b> pl. непристойные стихи Diog. L. | |elrutext='''κίναιδος:''' ὁ и ἡ<br /><b class="num">1)</b> распутник, развратник Plat., Arst., Plut.;<br /><b class="num">2)</b> pl. непристойные стихи Diog. L. | ||
}} | |||
{{etym | |||
|etymtx=Grammatical information: m.<br />Meaning: <b class="b2">lewd man, catamite</b> (Pl., Herod.),<br />Compounds: In compp., e. g. <b class="b3">κιναιδο-λογέω</b> (Str.); name of a sea-fish (Plin.), a bird (= <b class="b3">κιναίδιον</b>, Gal.).<br />Derivatives: <b class="b3">κιναίδιον</b> (<b class="b3">-ιος</b>) name of the <b class="b3">ἴυγξ</b> (H., Phot.), the wagtail (sch.) etc., <b class="b3">κιναιδίας</b> m. <b class="b2">stone, found in the fish κίναιδος</b> (Plin.), <b class="b3">-ία</b> [[lewdness]] (Aeschin.), <b class="b3">-ώδης</b> <b class="b2">like a κ.</b> (sch.); <b class="b3">κιναιδίζω</b> <b class="b2">be a κ.</b> (Antioch. Astr.) with <b class="b3">κιναίδισμα</b> (Eust.), also <b class="b3">-δεύομαι</b> (sch.).<br />Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]<br />Etymology: Unexplained. Acc. to Archigenes (ap. Gal. 12, 800) Syrian. Prob. Pre-Greek. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 02:05, 3 January 2019
English (LSJ)
[ῐ], ὁ,
A catamite, Pl.Grg.494e, etc.: generally, lewd fellow, Herod.2.74, PSI5.483.1 (iii B.C.), Arcesil. ap. Plu.2.126a. 2 public dancer(?), PTeb.208 (i B.C.), perh. also CIG4926 (Philae). 3 pl., obscene poems, D.L.9.110. II a sea-fish, Plin.HN32.146. III = κιναίδιον, Gal.12.740,800.
German (Pape)
[Seite 1439] ὁ (von κινέω wie κίναδος, ohne daß an eine Zusammensetzung κινεῖν τὴν αἰδῶ, oder gar κενὸς τῆς αἰδοῦς zu denken), ein Mensch, der widernatürliche Unzucht treibt u. mit sich treiben läßt, übh. unzüchtiger, verworfener Mensch; die VLL. erkl. ἀσελγής, μαλακός; Plat. Gorg. 494 u. Sp., wie Luc. as. 35 (fem.); Plut. de san. tuend. p. 381 μηδὲν διαφέρειν ὄπισθέν τινα ἢ ἔμπροσθεν εἶναι κίναιδον. – Ein Seefisch, Opp. Hal. 1, 127, Schneider. – Ein Edelstein, Arr. Ind. 8, 8.
Greek (Liddell-Scott)
κίναιδος: ῐ, ὁ, Λατ. cinaedus, pathicus, ὡς τὸ καταπύγων· καθόλου αἰσχρός, κακοήθης ἄνθρωπος, Πλάτ. Γοργ. 494Ε, Πλούτ. 2. 126Α. 2. πληθ., ποιήματα αἰσχρά, κακοηθείας περιέχοντα, Διογ. Λ. 9. 110. ΙΙ. εἶδος θαλασσίου ἰχθύος, cinaedus, παρὰ Πλιν. 32. 53. ΙΙΙ. μαργαρίτης, Ἀρρ. Ἰνδ. 8. 8.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ, ἡ)
infâme débauché, inverti.
Étymologie: DELG mot familier et pop., de κινέω, αἰδοῖα.
Greek Monolingual
ο (ΑΜ κίναιδος)
ο άντρας που συνουσιάζεται με άντρα, ο παθητικός ομοφυλόφιλος, πούστης
Greek Monotonic
κίναιδος: [ῐ], ὁ, Λατ. cinaedus, λάγνος, ασελγής άνθρωπος, σε Πλάτ.
Russian (Dvoretsky)
κίναιδος: ὁ и ἡ
1) распутник, развратник Plat., Arst., Plut.;
2) pl. непристойные стихи Diog. L.
Frisk Etymological English
Grammatical information: m.
Meaning: lewd man, catamite (Pl., Herod.),
Compounds: In compp., e. g. κιναιδο-λογέω (Str.); name of a sea-fish (Plin.), a bird (= κιναίδιον, Gal.).
Derivatives: κιναίδιον (-ιος) name of the ἴυγξ (H., Phot.), the wagtail (sch.) etc., κιναιδίας m. stone, found in the fish κίναιδος (Plin.), -ία lewdness (Aeschin.), -ώδης like a κ. (sch.); κιναιδίζω be a κ. (Antioch. Astr.) with κιναίδισμα (Eust.), also -δεύομαι (sch.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: Unexplained. Acc. to Archigenes (ap. Gal. 12, 800) Syrian. Prob. Pre-Greek.
