φιλόδουπος: Difference between revisions
From LSJ
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
(4b) |
(1b) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''φιλόδουπος:''' любящий шум, т. е. гремящий ([[ἄμη]] Anth.). | |elrutext='''φιλόδουπος:''' любящий шум, т. е. гремящий ([[ἄμη]] Anth.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=φῐλό-δουπος, ον,<br />[[loving]] [[noise]], Anth. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:50, 9 January 2019
English (LSJ)
ον,
A loving noise, noisy, AP6.297 (Phan.).
German (Pape)
[Seite 1279] Getöse liebend, tosend, ἄμη Phani. 4 (VI, 297).
Greek (Liddell-Scott)
φῐλόδουπος: -ον, ὁ ἀγαπῶν τὸν δοῦπον, τὸν θόρυβον, Ἀνθ. Παλατ. 6. 297.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui aime le bruit.
Étymologie: φίλος, δοῦπος.
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που ευχαριστείται με τους θορύβους.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + δοῦπος «χτύπος, γδούπος»].
Greek Monotonic
φῐλόδουπος: -ον, αυτός που αγαπά το θόρυβο, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
φιλόδουπος: любящий шум, т. е. гремящий (ἄμη Anth.).
