φιλοθύτης: Difference between revisions
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
(4b) |
(1b) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''φιλοθύτης:''' ου (ῠ) ὁ любящий приносить жертвы, охотник до жертвоприношений Arph., Plut. | |elrutext='''φιλοθύτης:''' ου (ῠ) ὁ любящий приносить жертвы, охотник до жертвоприношений Arph., Plut. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=φῐλοθύ˘της, ου, ὁ,<br />[[fond]] of sacrifices, Ar. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 02:50, 10 January 2019
English (LSJ)
[ῠ], ου, ὁ,
A fond of sacrifices, Ar.V.82, Antipho 2.2.12, Plu.Rom.7, etc.; φ. περὶ τὸ θεῖον Thphr. Fr.152.
German (Pape)
[Seite 1280] ὁ, = Folgdm; Ar. Vesp. 82; Antiph. 2 β 12; Sp., wie Plut. Rom. 7.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλοθύτης: [ῠ], -ου, ὁ, ὁ ἀγαπῶν τὰς θυσίας, Ἀριστοφ. Σφ. 82, Ἀντιφῶν 117. 34, Πλούτ., κλπ.· φ. περὶ τὸ θεῖον Θεόφρ. ἐν Στοβ. 40. 18· ― τὸ ὄργια φιλόθυτα, ἐν Αἰσχύλ. Θήβ. σ. 180, φαίνεται ὅτι σημαίνει ὄργια τελούμενα ὑπὸ ζηλωτῶν λατρευτῶν.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
c. φιλόθυτος.
Greek Monolingual
ὁ, Α
φιλόθυτος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Σύνθ. «εκ συναρπαγής» από τη φρ. φιλεῖ θύειν].
Greek Monotonic
φῐλοθύτης: [ῠ], -ου, ὁ,
I. αυτός που αγαπά τις θυσίες, σε Αριστοφ.
II. Παθ., ὄργια φιλόθυτα, τελετές που γίνονται από ενθουσιώδεις θιασώτες, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
φιλοθύτης: ου (ῠ) ὁ любящий приносить жертвы, охотник до жертвоприношений Arph., Plut.
Middle Liddell
φῐλοθύ˘της, ου, ὁ,
fond of sacrifices, Ar.
