γνωμικός: Difference between revisions
Δέσποινα γὰρ γέροντι νυμφίῳ γυνή → Mulier fit domina sponso, simulac senuerit → Die Frau beherrscht, sobald er alt, den Bräutigam
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=gnomikos | |Transliteration C=gnomikos | ||
|Beta Code=gnwmiko/s | |Beta Code=gnwmiko/s | ||
|Definition=ή, όν, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[normative]] (nisi leg. <b class="b3">γνωμονικά</b>), γ. ἁ φύσις ἁ τοῦ ἀριθμοῦ <span class="bibl">Philol.11</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">2</span> (γνώμη <span class="bibl">111.3</span>), | |Definition=ή, όν, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[normative]] (nisi leg. <b class="b3">γνωμονικά</b>), γ. ἁ φύσις ἁ τοῦ ἀριθμοῦ <span class="bibl">Philol.11</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">2</span> (γνώμη <span class="bibl">111.3</span>), [[dealing in]] or <b class="b2">suited to maxims, aidactic</b>, περίοδος <span class="bibl">Hermog.<span class="title">Inv.</span>4.3</span>; τὰ γ. <span class="bibl">S.E.<span class="title">M.</span>1.278</span>; τὸ γ. <span class="bibl">D.Chr.52.17</span>; <b class="b3">σχῆμα γ</b>. Sch. <span class="bibl">Od.15.74</span>. Adv. -κῶς <span class="bibl">Phld.<span class="title">Hom.</span>p.15</span> O., <span class="bibl">Ath.5.191e</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 13:20, 30 June 2020
English (LSJ)
ή, όν,
A normative (nisi leg. γνωμονικά), γ. ἁ φύσις ἁ τοῦ ἀριθμοῦ Philol.11. 2 (γνώμη 111.3), dealing in or suited to maxims, aidactic, περίοδος Hermog.Inv.4.3; τὰ γ. S.E.M.1.278; τὸ γ. D.Chr.52.17; σχῆμα γ. Sch. Od.15.74. Adv. -κῶς Phld.Hom.p.15 O., Ath.5.191e.
German (Pape)
[Seite 498] in Form einer Sentenz, in Denksprüchen; τὸ γ., der Denkspruch, Gramm., Schol., auch Plut.; ποιητής, gnomischer Dichter; ποίησις, von der Dichtung des Solon, Theognis u. ä., Ath. V, 191 e; Plut.
Greek (Liddell-Scott)
γνωμικός: -ή, -όν, (γνώμη ΙΙΙ. 3) ὁ μεταχειριζόμενος γνώμας, γνωμικά ἀποφθέγματα, ποιηταὶ γν. εἶναι οἱ διδακτικοὶ ποιηταί, οἷοι Σόλων, Φωκυλίδης, Θέογνις, κτλ., Ἀθήν. 191Ε· γν. ἁ φύσις Φιλόλ. ἐν Στοβ. Ἐκλ. 1.8. ― Ἐπίρρ.–κῶς Ἀθήν. 191Ε.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
I 1cognoscitivo γνωμικὰ ... ἁ φύσις ἁ τῶ ἀριθμῶ Philol.B 11.
2 sentencioso περίοδος Hermog.Inu.4.3, σχῆμα Sch.Od.15.74, cf. 4.691
•neutr. subst. τὸ γ. sentencia, máxima οἷά ἐστι τὰ γνωμικὰ καὶ παραινετικά S.E.M.1.278, τά τε μέλη οὐκ ἔχει πολὺ τὸ γ. D.Chr.52.17, cf. Sch.Od.7.310, Pall.V.Chrys.16.58, Olymp.in Alc.2.54, Tz.H.7.76.
3 propio de la mente op. φυσικός: γνωμικῆς γὰρ ταῦτα αἱρέσεως, οὐ φυσικῆς δυνάμεως Thdt.M.80.1192C
•espiritual οὐ φυσικήν, ἀλλὰ γνωμικὴν νοοῦμεν συγγένειαν Thdt.M.81.37A.
II adv. -ῶς
1 sentenciosamente φάναι Ath.191e, cf. Phld.Hom.13.25, Clem.Al.Strom.5.3.18, 5.14.133.
2 a voluntad ὁ θεὸς λόγος γ. δύναται ἑνωθῆναι τῇ κτιστῇ φύσει, φυσικῶς δὲ οὐ δύναται Leont.H.Nest.M.86.1501A.
Greek Monolingual
-ή, -ό (AM γνωμικός, -ή, -όν) γνώμη
1. αυτός που χρησιμοποιεί «γνώμες» ή γνωμικά, αποφθέγματα («γνωμική ποίηση», «γνωμικοί ποιητές» — οι διδακτικοί ποιητές)
2. το ουδ. ως ουσ. το γνωμικό (AM γνωμικόν)
ηθικό απόφθεγμα με γενική ή ευρύτερη ισχύ, το οποίο στηρίζεται σε μακρά ανθρώπινη πείρα.
Russian (Dvoretsky)
γνωμικός: гномический, назидательный: ποιηταὶ γνωμικοί гномические поэты (общее название авторов назидательных изречений - Солона, Фокилида, Феогнида и др.).
