κηκίς

English (LSJ)

[ῑ], ῖδος, ἡ,

   A anything gushing or bubbling forth, ooze, of fat or juices drawn forth by fire, κηκὶς πισσήρης φλογός A.Ch.268; κ. φόνου bubbling blood, ib.1012; μυδῶσα κ. juices drawn by fire from a sacrificial victim, S.Ant.1008; κ. πορφύρας dye of the murex, A.Ag. 960.    II oak-gall, Hp.Nat.Mul.32, al., Thphr.HP1.2.1, 3.8.6, Dsc.1.107; the dye made therefrom, D.27.10, 43; used as ink, Eust. 955.64; esp. invisible ink, Ph.Bel.102.32.

German (Pape)

[Seite 1430] ῖδος, ἡ, alles Hervorquellende, Hervorsprudelnde, κηκίω; vom Blute, φόνου δὲ κηκὶς ξὺν χρόνῳ ξυμβάλλεται Aesch. Ch. 1007; der Qualm, ἐν κηκῖδι πισσήρει φλογός 266; πορφύρας, der Purpursaft, Ag. 934; μυδῶσα κηκὶς μηρίων ἐτήκετο κἀνέπτυε, von dem am Feuer verbräteinden Fette, Soph. Ant. 995. – Später = der Gallapfel, der aus dem Safte der von gewissen Insekten angestochenen Eichenblätter entsteht, Dem. 27, 10, zum Schwarzfärben gebraucht; Theophr. u. a. Sp.

French (Bailly abrégé)

ίδος (ἡ) :
toute humeur, exhalaison ou déjection épaisse et noire :
1 fumée épaisse ; flamme d’un bûcher;
2 teinture de pourpre;
3 flot de sang.
Étymologie: cf. κηκίω.

Spanish

agalla

Greek Monolingual

κηκίς, -ῑδος, ἡ (ΑΜ)
βλ. κηκίδα.

Greek Monotonic

κηκίς: [ῑ], -ῖδος, ἡ, οτιδήποτε στάζει προς τα έξω, διαφεύγω, διαρρέω, σε Αισχύλ.· κ. φόνου, η κηλίδα του αίματος, στον ίδ.· μυδῶσα κ., λέγεται για τα υγρά που εκχέονται από τα θύματα όταν καίγονται κατά τη διάρκεια της θυσίας, σε Σοφ.
II. βαφή που φτιάχνεται από το χυμό δέντρου που στάζει από τα φύλλα ή τα κλαδιά του, σε Δημ.· κ. πορφύρας, η βαφή που προερχόταν από είδος μυδιού με αυτό το χρώμα, σε Αισχύλ.

Russian (Dvoretsky)

κηκίς: ῖδος (ῑ) ἡ
1) пламя: ἐν κηκῖδι φλογός Aesch. в пламени костра;
2) истечение, сок, струя (πορφύρας ἰσάργυρος κ. Aesch.): φόνου κ. Aesch. кровавый поток; μυδῶσα κ. μηρίων Soph. стекающий жир бедер (сжигаемой жертвы);
3) собир. чернильный орешек Dem.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κηκίς -ῖδος, ἡ [~ κηκίω] sijpelend vocht, sap, vet:. ἐν κηκῖδι πισσήρει φλογός in de druipende zwarte drab van de vlam Aeschl. Ch. 268; φόνου κηκίς het sijpelende bloed van de moord Aeschl. Ch. 1012; μυδῶσα κηκὶς μηρίων ἐτήκετο druipend smolt het vet van de schenkelstukken af Soph. Ant. 1008.

Frisk Etymological English

-ῖδος
Grammatical information: f.
Meaning: anything gushing forth, ooze, of blood, purple, pitch, fat (A., S.), dye from oak-gall, oak-gall (Hp., D., Thphr.);
Dialectal forms: Dor. κακίς,
Derivatives: Diminut. κηκίδιον (medic.). - With, as denominative of an ι-stem (Schwyzer 727), κηκίω (Dor. κακίω H.), only present-stem, also with ἀνα-, gush forth (Il.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Uncertain. Since Fick 1, 420 compared with Lith. šókti spring, danc, IE. *ḱāk-. (The (nasalized) form καγκύλας κηκῖδας. Αἰολεῖς is compared with Lith. šankùs flink, but this cannot be connected as IE.) (Not here Thraco-Phryg. σίκιν(ν)ις dance of the satyrs in honour of Dionysos (S., E.). Further, quite uncertain or arbitrary combinations in Solmsen Wortforsch. 145 n. 2. - κηκίς, -ῖδος is from an old ī-stem (Chantraine Formation 347) or a backformation from κηκίω. - I think that the connection with šókti must be abandoned. The word will be Pre-Greek. The prenasalization in καγκύλας proves this; also the suffix -ιδ- is Pre-Greek.

Middle Liddell

κηκί¯ς, ῖδος, ἡ,
I. anything oozing forth, ooze, Aesch.; κ. φόνου oozing blood, Aesch.; μυδῶσα κ., of the juices drawn by fire from a sacrificial victim, Soph.
II. the dye made from sap oozing from the gall-nut, Dem.; κ. πορφύρας the dye of the purple-fish, Aesch.

Frisk Etymology German

κηκίς: {kēkís}
Forms: dor. κακίς, -ῖδος
Grammar: f.
Meaning: hervorquellende Flüssigkeit, von Blut, Purpurfarbe, Pech, Fett (A., S.), Farbstoff des Gallapfels, Gallapfel (Hp., D., Thphr. u. a.);
Derivative: Deminutivum κηκίδιον (Mediz. u. a.). — Daneben, wohl als Denominativum eines ι-Stamms (Schwyzer 727), κηκίω (dor. κακίω H.), nur Präsensstamm, auch mit ἀνα-, ‘hervorquellen, -sprudeln’ (ep. poet. seit Il.).
Etymology : Nicht sicher erklärt. Seit Fick 1, 420 mit lit. šókti springen, tanzen verglichen, idg. *ḱāq-; die (nasalierte?) Form καγκύλας· κηκῖδας. Αἰολεῖς wird dabei mit lit. šankùs flink zusammengehalten. Dazu noch thrak.-phryg. σίκιν(ν)ις Tanz der Satyrn zu Ehren des Dionysos (S., E. usw.). Weitere, noch unsicherere oder ganz willkürliche Kombinationen bei Solmsen Wortforsch. 145 A. 2; ausführliche Lit. bei Bq und WP. 1, 334. — κηκίς, -ῖδος ist entweder aus einem alten ī-Stamm erweitert (Chantraine Formation 347) oder aus κηκίω rückgebildet.
Page 1,838