εὐκαταφρόνητος: Difference between revisions
Ὅτ' εὐτυχεῖς, μάλιστα μὴ φρόνει μέγα → Minus insolesce, quo magis res prosperae → Wenn du im Glück bist, brüste dich am wenigsten
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=efkatafronitos | |Transliteration C=efkatafronitos | ||
|Beta Code=eu)katafro/nhtos | |Beta Code=eu)katafro/nhtos | ||
|Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[easy to be despised]], [[contemptible]], ὑπό τινος <span class="bibl">X.<span class="title">HG</span>6.4.1</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">Cyr.</span>8.3.1</span>, <span class="bibl">D.4.18</span>, <span class="bibl">Men.<span class="title">Sam.</span>297</span>, <span class="bibl">Arist.<span class="title">Pol.</span>1312b24</span>, etc.; [[negligible]], <b class="b3">πᾶσα ἀλγηδὼν εὐ</b>. <span class="bibl">Epicur.<span class="title">Sent.Vat.</span>4</span>, cf. Phld.<span class="title">D.</span>1.25, al.; esp. in Lit. Crit., <span class="bibl">D.H.<span class="title">Comp.</span>3</span>, Longin.3.1, <span class="bibl">Demetr.<span class="title">Eloc.</span>4</span>, etc. Adv. -τως <span class="bibl">Plu.<span class="title">Demetr.</span>16</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 14:20, 7 July 2020
English (LSJ)
ον,
A easy to be despised, contemptible, ὑπό τινος X.HG6.4.1, cf. Cyr.8.3.1, D.4.18, Men.Sam.297, Arist.Pol.1312b24, etc.; negligible, πᾶσα ἀλγηδὼν εὐ. Epicur.Sent.Vat.4, cf. Phld.D.1.25, al.; esp. in Lit. Crit., D.H.Comp.3, Longin.3.1, Demetr.Eloc.4, etc. Adv. -τως Plu.Demetr.16.
German (Pape)
[Seite 1074] leicht zu verachten, verächtlich, geringfügig, Xen. Cyr. 8, 3, 1 Hell. 6, 4, 28; Arist. pol. 5, 10 u. Sp. – Adv., Plut. Demetr. 16.
Greek (Liddell-Scott)
εὐκαταφρόνητος: -ον, ὡς και νῦν, ἄξιος καταφρονήσεως, Ξεν. Ἑλλ. 6. 4, 28, Κύρ. 8. 3, 1, Δημ. 45. 1, κλ. - Ἐπίρρ. -τως, Πλουτ. Δημήτρ. 16.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qu’on peut facilement dédaigner, méprisable.
Étymologie: εὖ, καταφρονέω.
Greek Monolingual
-η, -ο (ΑΜ εὐκαταφρόνητος, -ον)
ο άξιος καταφρονήσεως, ο μη υπολογίσιμος, ο ασήμαντος («μηδ' ὑφ' ἑνὸς εὐκαταφρόνητος εἶναι», Ξεν.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -κατα-φρονητος (< κατα-φρονώ), πρβλ. αξιο-κατα-φρόνητος, δειλο-κατα-φρόνητος].
Greek Monotonic
εὐκαταφρόνητος: -ον (καταφρονέω), αυτός που περιφρονείται, καταφρονείται εύκολα, άξιος περιφρόνησης, αξιοκατάκριτος, αξιοκαταφρόνητος, σε Ξεν., Δημ.
Russian (Dvoretsky)
εὐκαταφρόνητος: легко внушающий презрение, т. е. совсем незначительный, маловажный Xen., Arst., Plut.
Middle Liddell
εὐ-καταφρόνητος, ον καταφρονέω
easy to be despised, contemptible, despicable, Xen., Dem.
