καλοκαιρία: Difference between revisions
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kalokairia | |Transliteration C=kalokairia | ||
|Beta Code=kalokairi/a | |Beta Code=kalokairi/a | ||
|Definition=ἡ, <span class="sense"> | |Definition=ἡ, <span class="sense"><span class="bld">A</span> = [[εὐετηρία]], Melamp.<span class="bibl">p.30</span> D., Hsch.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 10:45, 30 December 2020
English (LSJ)
ἡ, A = εὐετηρία, Melamp.p.30 D., Hsch.
German (Pape)
[Seite 1313] ἡ, die schöne Zeit, der Sommer, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
κᾰλοκαιρία: ἡ, καλὴ τῶν πραγμάτων κατάστασις, Μελάμπ. π. Παλμῶν 493 Franz. · ὁ δε Ἡσύχ. διὰ τῆς λέξεως καλοκαιρία ἑρμηνεύει τὸ εὐετηρία· - καλοκαιρίζω, διέρχομαι τὸ θέρος, Κ. Πορφυρ. Ἔκθ. Βασ. Τάξ. 74, 15· -καλοκαιρῐνός, ή, όν, ὡς καὶ νῦν, Ἱππιατρ. σ. 271· - καλοκαίριον, τό, ὡς καὶ νῦν, τὸ θέρος, Κ. Πορφυρ. Ἔκθ. Βασ. Τάξ. 29, Θεοφάν. 326, ἴδε Δουγάγγ. - καλοκαῖριν Πτωχοπρόδρ. 1. 68.
Greek Monolingual
και καλοκαιριά, η (AM καλοκαιρία Μ και καλοκαιριά)
νεοελλ.
1. θερινή εποχή, θερινές ημέρες
2. παροιμ. «καλοκαιριά της Παπαντής, μαρτιάτικος χειμώνας» — ο καλός καιρός κατά τη ημέρα της Υπαπαντής προοιωνίζεται βαρύ χειμώνα κατά τον Μάρτιο
νεοελλ.-μσν.
καλός καιρός, νηνεμία («μα ' γώ θωρώ καλοκαιριά, μέρα σιγανεμένη», Ερωτόκρ.)
αρχ.
1. καλή κατάσταση τών πραγμάτων
2. ευτυχισμένη χρονιά, χρονιά μεγάλης καρποφορίας
3. (κατά τον Ησύχ.) ευετηρία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φρ. καλός καιρός», κατά τα αφηρ. θηλ. σε -ία].
