ἄμοτος: Difference between revisions
Ὡς χαρίεν ἔστ' ἄνθρωπος, ἂν ἄνθρωπος ᾖ → Res est homo peramoena, quum vere est homo → Wie voller Anmut ist ein Mensch, der wirklich Mensch
m (LSJ2 replacement) |
m (Text replacement - "<br /><br />" to "<br />") |
||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ον | |dgtxt=-ον<br /><b class="num">• Prosodia:</b> [ᾰ-]<br /><b class="num">1</b> [[violento]] θήρ Theoc.25.242, πῦρ Mosch.4.104.<br /><b class="num">2</b> adv. -ως [[con ahínco]] Sch.<i>Il</i>.4.440, Sch.A.R.1.513. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Revision as of 10:50, 20 July 2021
English (LSJ)
ον, furious, savage, κακόν prob. in Simon. 37.16; θήρ Theoc. 25.242; πῦρ Mosch. 4.104.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
violent, brutal, féroce, sauvage ; adv. • ἄμοτον avec force ; avec violence.
Étymologie: DELG orig. obsc.
Spanish (DGE)
-ον
• Prosodia: [ᾰ-]
1 violento θήρ Theoc.25.242, πῦρ Mosch.4.104.
2 adv. -ως con ahínco Sch.Il.4.440, Sch.A.R.1.513.
Greek Monotonic
ἄμοτος: -ον, I. ακόρεστος, ακατάπαυστος, σε Θεόκρ.
II. στον Όμηρ. ως επίρρ. ἄμοτον, αδιάκοπα, ἄμ. μεμαώς, προσπαθώντας ακατάπαυστα· ἄμ. κλαίω, θρηνώ αδιάκοπα· τανύοντο, βάδιζαν προς τα μπρος με ακατάπαυστη αντοχή (άγν. προέλ.).
Russian (Dvoretsky)
ἄμοτος: (ᾰ) бешеный, яростный (θήρ Theocr.).
Middle Liddell
[Deriv. unknown.]
I. raging, savage, Theocr.
II. in Hom. as adv. ἄμοτον, insatiably, ἄμ. μεμαώς, striving incessantly; ἄμ. κλαίω I weep continually; τανύοντο they struggled restlessly forwards.
