ἱκτήρ: Difference between revisions
οὐ δικαίως θάνατον ἔχθουσιν βροτοί, ὅσπερ μέγιστον ῥῦμα τῶν πολλῶν κακῶν → unjustly men hate death, which is the greatest defence against their many ills | men are not right in hating death, which is the greatest succour from our many ills
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἴκτηρ]], -ος, ὁ (Α)<br />[[ίκτερος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Αμφίβολος παράλλ. τ. του [[ἴκτερος]].<br />[[ἱκτήρ]], -ῆρος, ὁ (Α)<br /><b>1.</b> [[ικέτης]]<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «[[Ζεὺς]] [[ἱκτήρ]]»<br />[[Ζευς]] [[προστάτης]] τών ικετών.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>ἱκ</i>- τών ρ. <i>ἵκω</i>, <i>ἱκνοῦμαι</i> <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>τηρ</i> ([[πρβλ]]. | |mltxt=[[ἴκτηρ]], -ος, ὁ (Α)<br />[[ίκτερος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Αμφίβολος παράλλ. τ. του [[ἴκτερος]].<br />[[ἱκτήρ]], -ῆρος, ὁ (Α)<br /><b>1.</b> [[ικέτης]]<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «[[Ζεὺς]] [[ἱκτήρ]]»<br />[[Ζευς]] [[προστάτης]] τών ικετών.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>ἱκ</i>- τών ρ. <i>ἵκω</i>, <i>ἱκνοῦμαι</i> <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>τηρ</i> ([[πρβλ]]. [[λουτήρ]], [[μηνυτήρ]])]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Revision as of 19:15, 23 August 2021
English (LSJ)
ῆρος, ὁ,= ἱκέτης, A a suppliant, S.OT185(lyr.), E.Heracl. 764(lyr.): as Adj., ἱ. κλάδοι S.OT143; θαλλός E.Supp.10. II Ζεὺς ἱκτήρ the protector of the suppliant, A.Supp.479.
German (Pape)
[Seite 1249] ῆρος, ὁ, 1) der Schutzflehende; Soph. O. R. 185; Eur. Heracl. 764; θεῶν 102; ξενικοί Cycl. 370; auch adj., κλάδοι Soph. O. R. 143, wie θαλλός Eur. Suppl. 10. – 2) der den Schutzflehenden Beistand Gewährende, Zeus, Aesch. Suppl. 474.
Greek (Liddell-Scott)
ἱκτήρ: ῆρος, ὁ, = ἱκέτης, Σοφ. Ο. Τ. 185, Εὐρ. Ἡρακλ. 764· ὡς ἐπίθ., ἱκτ. κλάδοι Σοφ. Ο. Τ. 143· θαλλὸς Εὐρ. Ἱκέτ. 10. ΙΙ. Ζεὺς ἱκτήρ, ὁ προστάτης τῶν ἱκετῶν, Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 479.
French (Bailly abrégé)
ῆρος (ὁ) :
1 suppliant, suppliante ; adj. de suppliant (rameau);
2 protecteur des suppliants.
Étymologie: R. Ἱκ, venir, v. ἱκνέομαι.
Greek Monolingual
ἴκτηρ, -ος, ὁ (Α)
ίκτερος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αμφίβολος παράλλ. τ. του ἴκτερος.
ἱκτήρ, -ῆρος, ὁ (Α)
1. ικέτης
2. φρ. «Ζεὺς ἱκτήρ»
Ζευς προστάτης τών ικετών.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ἱκ- τών ρ. ἵκω, ἱκνοῦμαι + επίθημα -τηρ (πρβλ. λουτήρ, μηνυτήρ)].
Greek Monotonic
ἱκτήρ: -ῆρος, ὁ,
1. = ἱκέτης, ικέτης, σε Σοφ., Ευρ.
2. ως επίθ. = ἱκετήριος, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
ἱκτήρ: ῆρος adj. просительский, несомый молящими о защите (κλάδοι Soph.; θαλλός Eur.).
ῆρος ὁ
1) просящий защиты, молящий об убежище (θεῶν Eur.);
2) защитник просящих об убежище, заступник (Ζεύς Aesch.).
Middle Liddell
ἱκτήρ, ῆρος, = ἱκέτης,]
I. a suppliant, Soph., Eur.
II. as adj. = ἱκετήριος, Aesch.
