προσταγή: Difference between revisions

From LSJ

οὕτως ἐξ ἐχθρῶν αὐτοκτόνα πέμπετο δῶρα, ἐν χάριτος προφάσει μοῖραν ἔχοντα μόρου → thus mutual gifts that bring death were bestowed by enemies, gifts that brought the lot of death in the name of a favor

Source
m (LSJ1 replacement)
m (Text replacement - " LXX " to " LXX ")
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=prostagi
|Transliteration C=prostagi
|Beta Code=prostagh/
|Beta Code=prostagh/
|Definition=ἡ, = [[πρόσταγμα]] ([[ordinance]], [[command]], [[prescription]]), LXX Da. 3.28 (95), ''Sammelb.'' 3924.15 (i AD), Diog.Oen. 11, Ps.-Plu. ''Fluv.'' 6.4, 10.2 ; κατὰ ταγήν τινος τινος J. ''AJ'' 1.7.1, al. ; προσταγῇ IG4²(1).497 (Epid., ii/iii AD).
|Definition=ἡ, = [[πρόσταγμα]] ([[ordinance]], [[command]], [[prescription]]), [[LXX]] Da. 3.28 (95), ''Sammelb.'' 3924.15 (i AD), Diog.Oen. 11, Ps.-Plu. ''Fluv.'' 6.4, 10.2 ; κατὰ ταγήν τινος τινος J. ''AJ'' 1.7.1, al. ; προσταγῇ IG4²(1).497 (Epid., ii/iii AD).
}}
}}
{{pape
{{pape

Revision as of 15:35, 20 June 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: προστᾰγή Medium diacritics: προσταγή Low diacritics: προσταγή Capitals: ΠΡΟΣΤΑΓΗ
Transliteration A: prostagḗ Transliteration B: prostagē Transliteration C: prostagi Beta Code: prostagh/

English (LSJ)

ἡ, = πρόσταγμα (ordinance, command, prescription), LXX Da. 3.28 (95), Sammelb. 3924.15 (i AD), Diog.Oen. 11, Ps.-Plu. Fluv. 6.4, 10.2 ; κατὰ ταγήν τινος τινος J. AJ 1.7.1, al. ; προσταγῇ IG4²(1).497 (Epid., ii/iii AD).

German (Pape)

[Seite 780] ἡ, = πρόσταγμα, Sp., wie Lycophr. 138 Schol. Thuc. 4, 118.

Greek (Liddell-Scott)

προστᾰγή: ἡ, ὡς καὶ νῦν, Πλούτ. 2. 1154C, Ἰω. Χρυσ. τόμ. 2, σ. 457, 11, κλπ.: πρβλ. Μοῖριν 318.

French (Bailly abrégé)

ῆς (ἡ) :
v. πρόσταγμα.
Étymologie: προστάσσω.

Greek Monolingual

η, ΝΜΑ προστάσσω
η ενέργεια του προστάζω, πρόσταγμα, κέλευσμα
νεοελλ.
1. διαταγή που διατυπώνεται με επιτακτικό τόνο
2. (ποιν.) δήλωση βούλησης την οποία απευθύνει ένας ιεραρχικά ανώτερος προς έναν ιεραρχικά υφιστάμενό του απαιτώντας από αυτόν ορισμένη συμπεριφορά
αρχ.
1. (η δοτ. ως επίρρ.) προσταγῇ
κατόπιν διαταγής
2. φρ. «κατὰ προσταγήν» — σύμφωνα με διαταγή.

Russian (Dvoretsky)

προστᾰγή: ἡ Plut. = πρόσταγμα.