ἀνάμεστος: Difference between revisions
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
Line 29: | Line 29: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀνάμεστος:'''<br /><b class="num">1)</b> [[переполненный]], [[изобилующий]] (τεττίγων Arph.);<br /><b class="num">2)</b> целиком проникнутый, преисполненный (ἔχθρας πρὸς τὸν δῆμον Dem.). | |elrutext='''ἀνάμεστος:'''<br /><b class="num">1)</b> [[переполненный]], [[изобилующий]] (τεττίγων Arph.);<br /><b class="num">2)</b> [[целиком проникнутый]], [[преисполненный]] (ἔχθρας πρὸς τὸν δῆμον Dem.). | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=<br />[[filled]] [[full]], τινός of a [[thing]], Dem. | |mdlsjtxt=<br />[[filled]] [[full]], τινός of a [[thing]], Dem. | ||
}} | }} |
Revision as of 17:03, 19 August 2022
English (LSJ)
ον (fem. A -τη Eup.16 codd.), filled full, τινός of a thing, Ar.Nu.984, Eup. l. c., Philum. ap. Aët.5.125, Phld.Piet.74, Man.4.82, Eun.VS p.454 B.; ἔχθρας πρὸς τὸν δῆμον ἀνάμεστος D.25.32; βίος ἀ. ἰλύος Epict.Gnom.1.
German (Pape)
[Seite 198] (fem. ἀναμέστη Eupol. bei Schol. Ar. Pax 790), angefüllt, voll, ἔχθρας πατρικῆς Dem. 25, 32; Mnesim. Ath. IX, 403 (V. 65).
Greek (Liddell-Scott)
ἀνάμεστος: η (;), ον, πλήρης, «γεμᾶτος», σφυράδων πολλῶν ἀναμέστη (κατὰ Δινδόρφιον ἀνάμεστοι) Εὔπολ. ἐν «Αἰξί» 16, ― ἔχθρας πρὸς τὸν δῆμον ἀνάμεστος Δημ. 779. 25.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
rempli de, gén..
Étymologie: ἀνά, μέστος.
Spanish (DGE)
-ον
• Alolema(s): fem. ἀνάμεστη Eup.16
lleno de c. gen. χαρίτων Lyr.Adesp.95, σφυράδων Eup.l.c., τεττίγων Ar.Nu.984, ἔχθρας D.25.32, ἰλύος Epict.Gnom.1, μανίης Man.4.82, ἡδονῆς Phld.Rh.2.266, cf. Piet.74.15, κηλίδων Ph.1.662, φθορᾶς Ph.1.578, βοσκημάτων I.BI 7.246, cf. Eun.VS 454, πολιτικῆς ... φρονήσεως Syrian.in Hermog.1.96.5.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀνάμεστος, -ον και -ος, -η, -ον)
πλήρης, γεμάτος
νεοελλ.
(και μτφ.) ώριμος, μεστωμένος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀνα- + μεστός.
ΠΑΡ. αρχ. ἀναμεστόω
νεοελλ.
αναμεστώνω].
Greek Monotonic
ἀνάμεστος: -ον, (και —τη στον Ευρ.) πλήρης, γεμάτος, τινος, από ένα πράγμα, σε Δημ.
Russian (Dvoretsky)
ἀνάμεστος:
1) переполненный, изобилующий (τεττίγων Arph.);
2) целиком проникнутый, преисполненный (ἔχθρας πρὸς τὸν δῆμον Dem.).