στοματουργός: Difference between revisions
Ὦ τύμβος, ὦ νυμφεῖον, ὦ κατασκαφὴς οἴκησις αἰείφρουρος, οἷ πορεύομαι πρὸς τοὺς ἐμαυτῆς → Tomb, bridal chamber, eternal prison in the caverned rock, whither I go to find mine own.
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
|||
Line 29: | Line 29: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''στομᾰτουργός:''' болтающий, мелющий без умолку ([[γλῶσσα]] Arph.). | |elrutext='''στομᾰτουργός:''' [[болтающий]], [[мелющий без умолку]] ([[γλῶσσα]] Arph.). | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=στομᾰτ-ουργός, όν [*[[ἔργω]]<br />[[word]]-[[making]], Ar. | |mdlsjtxt=στομᾰτ-ουργός, όν [*[[ἔργω]]<br />[[word]]-[[making]], Ar. | ||
}} | }} |
Revision as of 11:48, 20 August 2022
English (LSJ)
όν, A word-making, γλῶσσα Ar.Ra.826.
German (Pape)
[Seite 948] mit dem Munde arbeilend und dadurch sein Brot verdienend, Mauldrescher, Ar. Ran. 825, adjectivisch.
Greek (Liddell-Scott)
στομᾰτουργός: -όν, (*ἔργω) ὁ ποιῶν λέξεις, γλῶσσα Ἀριστοφ. Βάτρ. 826.
French (Bailly abrégé)
ός, όν :
artisan de paroles, beau diseur.
Étymologie: στόμα, ἔργον.
Greek Monolingual
-όν, Α
φρ. «στοματουργὸς γλῶσσα» — αυτή που πλάθει λέξεις.
[ΕΤΥΜΟΛ. < στόμα, -ατος + -ουργός (< ἔργον)].
Greek Monotonic
στομᾰτουργός: -όν (*ἔργω), γλωσσοπλάστης, αυτός που δημιουργεί νέες λέξεις, σε Αριστοφ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
στοματουργός -όν [στόμα, ἔργον] woorden producerend, kletsend:. γλῶσσα tong Aristoph. Ran. 826.
Russian (Dvoretsky)
στομᾰτουργός: болтающий, мелющий без умолку (γλῶσσα Arph.).