ἀπαυτομολέω: Difference between revisions
Δέσποινα γὰρ γέροντι νυμφίῳ γυνή → Mulier fit domina sponso, simulac senuerit → Die Frau beherrscht, sobald er alt, den Bräutigam
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
||
Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=a)pautomole/w | |Beta Code=a)pautomole/w | ||
|Definition=[[go of one's own accord]], [[desert]], <span class="bibl">Th.7.75</span>; πρός τινα <span class="bibl">D.H.<span class="title">Orat.Vett.</span>2</span>; τινός <span class="bibl">D.C.36.17</span>. | |Definition=[[go of one's own accord]], [[desert]], <span class="bibl">Th.7.75</span>; πρός τινα <span class="bibl">D.H.<span class="title">Orat.Vett.</span>2</span>; τινός <span class="bibl">D.C.36.17</span>. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=[[abandonar]], [[desertar]] abs., Th.7.75, [[ἔνδεια]] ὥσπερ κακὸς δρομεὺς ἀ. [[LXX]] <i>Pr</i>.6.11a<br /><b class="num">•</b>πρός τινα D.H.<i>Orat.Vett</i>.2<br /><b class="num">•</b>en v. med.-pas. [[separarse]] c. gen. τινα ἀπαυτομολήσαντα Τιγράνου D.C.36.17.2. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Line 18: | Line 21: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br /><i>ao.</i> ἀπηυτομόλησα, <i>pqp.</i> ἀπηυτομολήκειν;<br />être transfuge.<br />'''Étymologie:''' [[ἀπό]], [[αὐτομολέω]]. | |btext=-ῶ :<br /><i>ao.</i> ἀπηυτομόλησα, <i>pqp.</i> ἀπηυτομολήκειν;<br />être transfuge.<br />'''Étymologie:''' [[ἀπό]], [[αὐτομολέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm |
Revision as of 13:37, 1 October 2022
English (LSJ)
go of one's own accord, desert, Th.7.75; πρός τινα D.H.Orat.Vett.2; τινός D.C.36.17.
Spanish (DGE)
abandonar, desertar abs., Th.7.75, ἔνδεια ὥσπερ κακὸς δρομεὺς ἀ. LXX Pr.6.11a
•πρός τινα D.H.Orat.Vett.2
•en v. med.-pas. separarse c. gen. τινα ἀπαυτομολήσαντα Τιγράνου D.C.36.17.2.
German (Pape)
[Seite 283] überlaufen von Einem, Thuc. 7, 75.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπαυτομολέω: αὐτομολῶ ἀπό τινος, ἢ πρός τινα, ἐπὶ ὑπηρετῶν ἢ δούλων, δραπετεύω, ἀπηυτομολήκεσαν γὰρ πάλαι τε καὶ οἱ πλεῖστοι παραχρῆμα Θουκ. 7. 75· πρός τινα Διον. Ἁλ. περὶ Ρητορ. 2· τινὸς Δίων Κ. 35. 17.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
ao. ἀπηυτομόλησα, pqp. ἀπηυτομολήκειν;
être transfuge.
Étymologie: ἀπό, αὐτομολέω.
Greek Monotonic
ἀπαυτομολέω: μέλ. -ήσω, εγκαταλείπω με τη θέλησή μου, λιποτακτώ, δραπετεύω, σε Θουκ.
Russian (Dvoretsky)
ἀπαυτομολέω: перебегать к противнику, быть перебежчиком Thuc.