θέορτος: Difference between revisions
Σύμβουλος οὐδείς ἐστι βελτίων χρόνου → Consultor homini tempus utilissimus → Kein besserer Berater zeigt sich als die Zeit
m (Text replacement - "<br \/> <b>1<\/b> (?s)(?!.*<br \/><b>)(?!.* <b>)" to "") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1197.png Seite 1197]] von Gott herrührend; [[ὄλβος]] Pind. Ol. 2, 40; Aesch. Prom. 764. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1197.png Seite 1197]] von Gott herrührend; [[ὄλβος]] Pind. Ol. 2, 40; Aesch. Prom. 764. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> suscité, envoyé par la divinité;<br /><b>2</b> contracté avec une déesse (hymen).<br />'''Étymologie:''' [[θεός]], ὄρνυμαι. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''θέορτος''': -ον, (ὄρνυμαι) ἐκ τῶν θεῶν ἐγερθείς, [[θεόπεμπτος]], [[οὐράνιος]], [[ὄλβος]] Πίνδ. Ο. 2. 67∙ θέορτον ἢ βρότειον (πρβλ. [[θεόσυτος]]) Αἰσχύλ. Πρ. 765∙ - πρβλ. [[παλίνορτος]]. | |lstext='''θέορτος''': -ον, (ὄρνυμαι) ἐκ τῶν θεῶν ἐγερθείς, [[θεόπεμπτος]], [[οὐράνιος]], [[ὄλβος]] Πίνδ. Ο. 2. 67∙ θέορτον ἢ βρότειον (πρβλ. [[θεόσυτος]]) Αἰσχύλ. Πρ. 765∙ - πρβλ. [[παλίνορτος]]. | ||
}} | }} | ||
{{Slater | {{Slater | ||
Revision as of 20:00, 1 October 2022
English (LSJ)
ον, (ὄρνυμαι) sprung from the gods, ὄλβος Pi.O.2.36; θέορτον ἢ βρότειον A.Pr.765.
German (Pape)
[Seite 1197] von Gott herrührend; ὄλβος Pind. Ol. 2, 40; Aesch. Prom. 764.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 suscité, envoyé par la divinité;
2 contracté avec une déesse (hymen).
Étymologie: θεός, ὄρνυμαι.
Greek (Liddell-Scott)
θέορτος: -ον, (ὄρνυμαι) ἐκ τῶν θεῶν ἐγερθείς, θεόπεμπτος, οὐράνιος, ὄλβος Πίνδ. Ο. 2. 67∙ θέορτον ἢ βρότειον (πρβλ. θεόσυτος) Αἰσχύλ. Πρ. 765∙ - πρβλ. παλίνορτος.
English (Slater)
θέορτος sprung from the gods Μοῖρ' θεόρτῳ σὺν ὄλβῳ ἐπί τι καὶ πῆμ ἄγει (O. 2.36)
Greek Monolingual
θέορτος, -ον (Α)
αυτός που πηγάζει από τους θεούς, ο θεόσταλτος («θέορτος ὄλβος», Πίνδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < θε- (βλ. θεο-) + -ορτος (< όρνυμαι «πηγάζω»), πρβλ. κονι-ορτός, νέ-ορτος].
Greek Monotonic
θέορτος: -ον (ὄρνυμαι), αυτός που αναβλύζει, πηγάζει, εκπορεύεται από τους θεούς, θεσπέσιος, ουράνιος, θείος, σε Πίνδ., Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
θέορτος:
1) возникший от божества, порожденный божеством (ὄλβος Pind.);
2) заключенный с божеством (γάμος Aesch.).
Middle Liddell
θέ-ορτος, ον [ὄρνυμαι]
sprung from the gods, celestial, Pind., Aesch.
