λυσσητήρ: Difference between revisions

From LSJ

ἑὰν δὲ προσποιούμενος ᾗ τὰ μαθήματά πως ἀπείρως προβάλλων, οὐκ ἔστιν αἰτίας ἔξω → But should one profess knowledge as he puts forward something in an inexperienced way, he is not without blame (Pappus 3.1.30.31f.)

Source
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
Line 9: Line 9:
|Beta Code=lusshth/r
|Beta Code=lusshth/r
|Definition=ῆρος, ὁ, [[one that is raging]] or [[raving mad]], κύων <span class="bibl">Il.8.299</span>; ἰὸς κυνός <span class="title">AP</span>5.265 (Paul. Sil.).
|Definition=ῆρος, ὁ, [[one that is raging]] or [[raving mad]], κύων <span class="bibl">Il.8.299</span>; ἰὸς κυνός <span class="title">AP</span>5.265 (Paul. Sil.).
}}
{{bailly
|btext=ῆρος;<br /><i>adj. m.</i><br />enragé.<br />'''Étymologie:''' [[λυσσάω]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''λυσσητήρ''': ῆρος, ὁ, [[λυσσώδης]], [[μανιώδης]], [[κύων]] λ. Ἰλ. Θ. 299· ἰὸς κυνὸς Ἀνθ. Π. 5. 266· ποὺς λ. [[αὐτόθι]] 6. 94.
|lstext='''λυσσητήρ''': ῆρος, ὁ, [[λυσσώδης]], [[μανιώδης]], [[κύων]] λ. Ἰλ. Θ. 299· ἰὸς κυνὸς Ἀνθ. Π. 5. 266· ποὺς λ. [[αὐτόθι]] 6. 94.
}}
{{bailly
|btext=ῆρος;<br /><i>adj. m.</i><br />enragé.<br />'''Étymologie:''' [[λυσσάω]].
}}
}}
{{Autenrieth
{{Autenrieth

Revision as of 22:41, 1 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: λυσσητήρ Medium diacritics: λυσσητήρ Low diacritics: λυσσητήρ Capitals: ΛΥΣΣΗΤΗΡ
Transliteration A: lyssētḗr Transliteration B: lyssētēr Transliteration C: lyssitir Beta Code: lusshth/r

English (LSJ)

ῆρος, ὁ, one that is raging or raving mad, κύων Il.8.299; ἰὸς κυνός AP5.265 (Paul. Sil.).

French (Bailly abrégé)

ῆρος;
adj. m.
enragé.
Étymologie: λυσσάω.

Greek (Liddell-Scott)

λυσσητήρ: ῆρος, ὁ, λυσσώδης, μανιώδης, κύων λ. Ἰλ. Θ. 299· ἰὸς κυνὸς Ἀνθ. Π. 5. 266· ποὺς λ. αὐτόθι 6. 94.

English (Autenrieth)

ῆρος: one who rages, raging, w. κύων, Il. 8.299†.

Greek Monolingual

λυσσητήρ, -ῆρος, ὁ (ΑM)
λυσσώδης, μανιώδης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λυσσώ (I) + επίθημα -(η)τήρ (πρβλ. οικητήρ, πωλητήρ)].

Greek Monotonic

λυσσητήρ: -ῆρος, ὁ, κάποιος που είναι λυσσασμένος, μανιώδης, σε Ομήρ. Ιλ., Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

λυσσητήρ: ῆρος adj. m
1) бешеный (κύων Hom.);
2) беснующийся (в пляске), неистовствующий (πούς Anth.).

Middle Liddell


one that is raging or raving mad, Il., Anth.