ἐπιγελάω: Difference between revisions
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
|||
Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0932.png Seite 932]] (s. [[γελάω]]), dabei, darüber lachen; Ar. Th. 978; Plat. Phaed. 62 a; Xen. u. A.; λόγοι ἐπιγελῶντες, freundliche Reden, Plut. aud. p. 7; verlachen, verspotten, τινί, Arr. An. 4, 12, 3; Luc. – Uebtr., τὸ [[κῦμα]] ἐπιγελᾷ Arist. probl. 23, 1. 24, wie στόματα ἐπιγελῶντα Strab. XI p. 501, mit starkem Wellenschlage. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0932.png Seite 932]] (s. [[γελάω]]), dabei, darüber lachen; Ar. Th. 978; Plat. Phaed. 62 a; Xen. u. A.; λόγοι ἐπιγελῶντες, freundliche Reden, Plut. aud. p. 7; verlachen, verspotten, τινί, Arr. An. 4, 12, 3; Luc. – Uebtr., τὸ [[κῦμα]] ἐπιγελᾷ Arist. probl. 23, 1. 24, wie στόματα ἐπιγελῶντα Strab. XI p. 501, mit starkem Wellenschlage. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-ῶ :<br /><b>1</b> rire, sourire <i>abs.</i><br /><b>2</b> rire de, se moquer de, τινι.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[γελάω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐπιγελάω''': μέλλ. -άσομαι ᾰ, γελῶ ἐπιδοκιμάζων, ὡς τὸ [[προσγελάω]], Λατ. arrideo, ἀντίθετον τῷ [[ἐπεγγελάω]] (irrideo), γέλασαν δ’ ἐπὶ πάντες Ἀχαιοὶ Ἰλ. Ψ. 840, πρβλ. Πλάτ. Φαίδωνα 62A, Ξεν. Ἀπολογ. 28, κτλ.· ἐπ. τινί, γελῶ ἐπί τινι, Ἀριστοφ. Θεσμ. 979· τινι σκώψαντι Θεοφρ. Χαρ. 2. 3· ἀπολ., [[κῦμα]] ἐπιγελᾷ, ῥήγνυται μετὰ ἤχου φλοισβώδους, Ἀριστ. Προβλ. 23. 24· οὕτω, στόματα ἐπιγελῶντα, ἐπὶ τῶν ἐκβολῶν ποταμῶν, Στράβ. 501· λόγοι ἐπιγελῶντες, εὐχάριστοι, Πλούτ. 2. 27F. ΙΙ. = [[ἐπεγγελάω]], Λουκ. Δὶς Κατηγ. 5. | |lstext='''ἐπιγελάω''': μέλλ. -άσομαι ᾰ, γελῶ ἐπιδοκιμάζων, ὡς τὸ [[προσγελάω]], Λατ. arrideo, ἀντίθετον τῷ [[ἐπεγγελάω]] (irrideo), γέλασαν δ’ ἐπὶ πάντες Ἀχαιοὶ Ἰλ. Ψ. 840, πρβλ. Πλάτ. Φαίδωνα 62A, Ξεν. Ἀπολογ. 28, κτλ.· ἐπ. τινί, γελῶ ἐπί τινι, Ἀριστοφ. Θεσμ. 979· τινι σκώψαντι Θεοφρ. Χαρ. 2. 3· ἀπολ., [[κῦμα]] ἐπιγελᾷ, ῥήγνυται μετὰ ἤχου φλοισβώδους, Ἀριστ. Προβλ. 23. 24· οὕτω, στόματα ἐπιγελῶντα, ἐπὶ τῶν ἐκβολῶν ποταμῶν, Στράβ. 501· λόγοι ἐπιγελῶντες, εὐχάριστοι, Πλούτ. 2. 27F. ΙΙ. = [[ἐπεγγελάω]], Λουκ. Δὶς Κατηγ. 5. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm |
Revision as of 15:24, 2 October 2022
English (LSJ)
fut. -άσομαι [ᾰ] LXXPr.1.26:A —laugh approvingly, γέλασαν δ' ἐπὶ πάντες Ἀχαιοί Il.23.840, cf.Pl.Phd.62a, X.Ap.28, etc.; ἐ. χορείαις smile upon, Ar.Th.979(lyr.); τινὶ σκ ώψαντι Thphr.Char.2.4: abs., κύματα ἐπιγελᾷ break with a plashing sound, Arist.Pr.931a35; στόματα ἐπιγελῶντα, of the mouths of rivers, Str.1.4.2(s.v.l.); λόγοι ἐπιγελῶντες pleasant words, Plu.2.27f. 2. metaph., sparkle on the surface, ἐπεγέλασέ τις ὕλη τῷ μίγματι Herm. ap. Stob.1.49.44. II. = ἐπεγγελάω, LXX Pr.1.26, Gal.6.234, Luc. Bis Acc.5; τῷ δυστυχοῦντι Chiloap.Stob.3.1.172.
German (Pape)
[Seite 932] (s. γελάω), dabei, darüber lachen; Ar. Th. 978; Plat. Phaed. 62 a; Xen. u. A.; λόγοι ἐπιγελῶντες, freundliche Reden, Plut. aud. p. 7; verlachen, verspotten, τινί, Arr. An. 4, 12, 3; Luc. – Uebtr., τὸ κῦμα ἐπιγελᾷ Arist. probl. 23, 1. 24, wie στόματα ἐπιγελῶντα Strab. XI p. 501, mit starkem Wellenschlage.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 rire, sourire abs.
2 rire de, se moquer de, τινι.
Étymologie: ἐπί, γελάω.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιγελάω: μέλλ. -άσομαι ᾰ, γελῶ ἐπιδοκιμάζων, ὡς τὸ προσγελάω, Λατ. arrideo, ἀντίθετον τῷ ἐπεγγελάω (irrideo), γέλασαν δ’ ἐπὶ πάντες Ἀχαιοὶ Ἰλ. Ψ. 840, πρβλ. Πλάτ. Φαίδωνα 62A, Ξεν. Ἀπολογ. 28, κτλ.· ἐπ. τινί, γελῶ ἐπί τινι, Ἀριστοφ. Θεσμ. 979· τινι σκώψαντι Θεοφρ. Χαρ. 2. 3· ἀπολ., κῦμα ἐπιγελᾷ, ῥήγνυται μετὰ ἤχου φλοισβώδους, Ἀριστ. Προβλ. 23. 24· οὕτω, στόματα ἐπιγελῶντα, ἐπὶ τῶν ἐκβολῶν ποταμῶν, Στράβ. 501· λόγοι ἐπιγελῶντες, εὐχάριστοι, Πλούτ. 2. 27F. ΙΙ. = ἐπεγγελάω, Λουκ. Δὶς Κατηγ. 5.
Greek Monotonic
ἐπιγελάω: μέλ. -άσομαι [ᾰ],
I. γελώ επιδοκιμαστικά, Λατ. arrideo, σε Ομήρ. Ιλ., Αττ.
II. = ἐπεγγελάω, σε Λουκ.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιγελάω:
1) (добродушно, сочувственно) смеяться, улыбаться (τινι Xen., Plat.; ἐπιγελάσας ἔφη Plut.);
2) журчать (τὰ κύματα ἐπιγελᾷ Arst.);
3) быть ласковым, приветливым (λόγοι ἐπιγελῶντες καὶ φιλάνθρωποι Plut.);
4) насмехаться, издеваться (τινὰ ἐπιγελῶντα οὐ φέρειν Luc.).
Middle Liddell
fut. άσομαι
I. to laugh approvingly, Lat. arrideo, Il., attic
II. = ἐπεγγελάω, Luc.