κατάρατος: Difference between revisions
Καλῶς ἀκούειν μᾶλλον ἢ πλουτεῖν θέλε → Opulentiae antepone rumorem bonum → Erstrebe anstatt Reichtum lieber guten Ruf
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 13: | Line 13: | ||
|btext=ος, ον :<br />digne d'exécration, maudit;<br /><i>Cp.</i> καταρατότερος, <i>Sp.</i> καταρατότατος.<br />'''Étymologie:''' [[καταράομαι]]. | |btext=ος, ον :<br />digne d'exécration, maudit;<br /><i>Cp.</i> καταρατότερος, <i>Sp.</i> καταρατότατος.<br />'''Étymologie:''' [[καταράομαι]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=κατάρατος -ον, adj. verb. van καταράομαι, vervloekt, rampzalig. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κατάρᾱτος:''' (τᾱ) достойный проклятия, проклятый Eur., Arph., Arst., Dem. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 22: | Line 25: | ||
|lsmtext='''κατάρᾱτος:''' -ον ([[καταράομαι]]), [[καταραμένος]], [[απεχθής]], [[βδελυρός]], [[μισητός]], σε Ευρ., Αριστοφ.· συγκρ. <i>-ότερος</i>, σε Δημ.· υπερθ. <i>-ότατος</i>, σε Σοφ. | |lsmtext='''κατάρᾱτος:''' -ον ([[καταράομαι]]), [[καταραμένος]], [[απεχθής]], [[βδελυρός]], [[μισητός]], σε Ευρ., Αριστοφ.· συγκρ. <i>-ότερος</i>, σε Δημ.· υπερθ. <i>-ότατος</i>, σε Σοφ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''κατάρᾱτος''': -ον, [[ἄξιος]] κατάρας, κατηραμένος, [[βδελυρός]], Εὐρ. Μήδ. 112· συχν. παρὰ τοῖς Κωμ., ὡς [[σεμνός]] ὁ κατ. Ἀριστοφ. Βάτρ. 178, πρβλ. Εἰρ. 33· ὧ κατάρατε ὁ αὐτ. ἐν Λυσ. 530. κτλ.· συγκρ. καταρατύτερος Δημ. 298. 29· ὑπερθ. -ότατος Σοφ. Ο. Τ. 1345· [[κατάρατος]] ἀνδράσιν Εὐρ. Ἀνδρομ. 839· κατάρατ’ ἀνδρῶν Ἑκάβ. 716. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
Revision as of 20:40, 2 October 2022
English (LSJ)
[ᾰρ], ον, Ion. κατήρητος Herod.5.44, but κατάρητος Schwyzer702.11 (Erythrae, iv B.C.):—
A accursed, abominable, E.Med. 112 (anap.): freq. in Com., ὡς σεμνὸς ὁ κατάρατος = pretty arrogant, the bastard Ar.Ra.178, cf. Pax33; ὦ κατάρατε Id.Lys.530, etc.: Comp. καταρατότερος D.18.212: Sup. καταρατότατος S.OT1345 (lyr.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
digne d'exécration, maudit;
Cp. καταρατότερος, Sp. καταρατότατος.
Étymologie: καταράομαι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κατάρατος -ον, adj. verb. van καταράομαι, vervloekt, rampzalig.
Russian (Dvoretsky)
κατάρᾱτος: (τᾱ) достойный проклятия, проклятый Eur., Arph., Arst., Dem.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM κατάρατος, -ον) καταρώμαι
ο άξιος κατάρας, ο μισητός.
Greek Monotonic
κατάρᾱτος: -ον (καταράομαι), καταραμένος, απεχθής, βδελυρός, μισητός, σε Ευρ., Αριστοφ.· συγκρ. -ότερος, σε Δημ.· υπερθ. -ότατος, σε Σοφ.
Greek (Liddell-Scott)
κατάρᾱτος: -ον, ἄξιος κατάρας, κατηραμένος, βδελυρός, Εὐρ. Μήδ. 112· συχν. παρὰ τοῖς Κωμ., ὡς σεμνός ὁ κατ. Ἀριστοφ. Βάτρ. 178, πρβλ. Εἰρ. 33· ὧ κατάρατε ὁ αὐτ. ἐν Λυσ. 530. κτλ.· συγκρ. καταρατύτερος Δημ. 298. 29· ὑπερθ. -ότατος Σοφ. Ο. Τ. 1345· κατάρατος ἀνδράσιν Εὐρ. Ἀνδρομ. 839· κατάρατ’ ἀνδρῶν Ἑκάβ. 716.
Middle Liddell
κατάρᾱτος, ον καταράομαι
accursed, abominable, Eur., Ar.; comp. -ότερος Dem.; †sup. -ότατος Soph.
