κηριτρεφής: Difference between revisions
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
Line 16: | Line 16: | ||
|btext=ής, ές :<br /><b>1</b> né pour le malheur, infortuné;<br /><b>2</b> qui cause la mort.<br />'''Étymologie:''' κήρ, [[τρέφω]]. | |btext=ής, ές :<br /><b>1</b> né pour le malheur, infortuné;<br /><b>2</b> qui cause la mort.<br />'''Étymologie:''' κήρ, [[τρέφω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=κηριτρεφής -ές [κήρ, τρέφω] geboren voor het ongeluk. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κηριτρεφής:''' [[рожденный на погибель]], [[обреченный на смерть]] (ἄνθρωποι Hes.). | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''κηριτρεφής:''' -ές ([[τρέφω]]), αυτός που έχει συνθραφεί με την [[αθλιότητα]], σε Ησίοδ. | |lsmtext='''κηριτρεφής:''' -ές ([[τρέφω]]), αυτός που έχει συνθραφεί με την [[αθλιότητα]], σε Ησίοδ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''κηριτρεφής''': -ές, ([[τρέφω]]) συντεθραμμένος ἀθλιότητι, κηριτρεφέων «συντεθραμμένων μοίρᾳ καὶ θανάτῳ» (Σχόλ. Τζέτζ.)· ἄνθρωποι Ἡσιόδ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 416, Χρησμ. παρὰ τῷ Σχολ. εἰς Εὐρ. Φοιν. 638. 2) ἐπιφέρων θάνατον, [[θανατηφόρος]], Συνέσ. 329C. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=κηρι-τρεφής, ές [[τρέφω]]<br />[[born]] to [[misery]], Hes. | |mdlsjtxt=κηρι-τρεφής, ές [[τρέφω]]<br />[[born]] to [[misery]], Hes. | ||
}} | }} |
Revision as of 20:55, 2 October 2022
English (LSJ)
ές, τρέφω) born to misery, ἄνθρωποι Hes.Op.418, cf. Orac. ap. Sch.E.Ph.638.
German (Pape)
[Seite 1433] ές, zum Tode, zum Unglück aufgezogen, sterblich; ἄνθρωποι Hes. O. 420; Orak. bei Schol. Eur. Phoen. 638; Sp.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
1 né pour le malheur, infortuné;
2 qui cause la mort.
Étymologie: κήρ, τρέφω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κηριτρεφής -ές [κήρ, τρέφω] geboren voor het ongeluk.
Russian (Dvoretsky)
κηριτρεφής: рожденный на погибель, обреченный на смерть (ἄνθρωποι Hes.).
Greek Monolingual
κηριτρεφής, -ές (Α)
1. αυτός που γεννήθηκε και ανατράφηκε σε αθλιότητα («ὑπὲρ κεφαλῆς κηριτρεφέων ἀνθρώπων», Ησίοδ.)
2. αυτός που φθείρει την υγεία, αυτός που θανατώνει.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κηρι- (< κήρ [Ι]) + -τρεφής (τρέφος < τρέφω), πρβλ. ανεμοτρεφής, υδατοτρεφής].
Greek Monotonic
κηριτρεφής: -ές (τρέφω), αυτός που έχει συνθραφεί με την αθλιότητα, σε Ησίοδ.
Greek (Liddell-Scott)
κηριτρεφής: -ές, (τρέφω) συντεθραμμένος ἀθλιότητι, κηριτρεφέων «συντεθραμμένων μοίρᾳ καὶ θανάτῳ» (Σχόλ. Τζέτζ.)· ἄνθρωποι Ἡσιόδ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 416, Χρησμ. παρὰ τῷ Σχολ. εἰς Εὐρ. Φοιν. 638. 2) ἐπιφέρων θάνατον, θανατηφόρος, Συνέσ. 329C.