στόμωσις: Difference between revisions
ἀκίνδυνοι δ' ἀρεταὶ οὔτε παρ' ἀνδράσιν οὔτ' ἐν ναυσὶ κοίλαις τίμιαι → but excellence without danger is honored neither among men nor in hollow ships
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=εως (ἡ) :<br />action de tremper le fer, trempe ; <i>fig.</i> [[στόμα]] πολλὴν [[ἔχον]] στόμωσιν SOPH langue bien affilée.<br />'''Étymologie:''' [[στομόω]]. | |btext=εως (ἡ) :<br />action de tremper le fer, trempe ; <i>fig.</i> [[στόμα]] πολλὴν [[ἔχον]] στόμωσιν SOPH langue bien affilée.<br />'''Étymologie:''' [[στομόω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=στόμωσις -εως, ἡ [στομόω] het harden (van ijzer); overdr.: στόμα πολλὴν ἔχον στόμωσιν een mond met een ijzerscherpe tong Soph. OC 795. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''στόμωσις:''' εως ἡ<br /><b class="num">1)</b> [[закалка]] (πελέκεως Plut.): δέχεσθαι τὴν στόμωσιν Plut. приобретать закалку;<br /><b class="num">2)</b> [[заостренность]], [[острота]]: [[στόμα]] πολλὴν ἔχον στόμωσιν Soph. сильно изощренный язык. | |||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''στόμωσις:''' -εως, ἡ, [[σκλήρυνση]] σιδήρου, ώστε με το [[ακόνισμα]] να αποκτήσει αιχμηρή [[κόψη]], [[μεταβολή]] του σιδήρου σε χάλυβα· μεταφ., <i>πολλὴν στόμωσιν ἔχειν</i>, έχω κοφτερή [[γλώσσα]], σε Σοφ. | |lsmtext='''στόμωσις:''' -εως, ἡ, [[σκλήρυνση]] σιδήρου, ώστε με το [[ακόνισμα]] να αποκτήσει αιχμηρή [[κόψη]], [[μεταβολή]] του σιδήρου σε χάλυβα· μεταφ., <i>πολλὴν στόμωσιν ἔχειν</i>, έχω κοφτερή [[γλώσσα]], σε Σοφ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''στόμωσις''': -εως, ἡ, ([[στομόω]]) ἡ σκλήρυνσις τοῦ σιδήρου [[ὥστε]] νὰ δύνηται νὰ ἀκονηθῇ, ἡ μεταβολὴ τοῦ σιδήρου εἰς χάλυβα, πελέκεως Πλούτ. 2. 156Β· δεῖσθαι στομώσεως Μουσῶν. παρὰ Στοβ. 160. 55· δέχεσθαι τὴν στόμωσιν Πλούτ. 2. 73C, κτλ.· - μεταφορ., [[στόμα]] πολλὴν στόμωσιν ἔχον, πολλὴν ὀξύτητα γλώσσης, Σοφ. Ο. Κ. 795· πρβλ. ὀξῦναι [[στόμα]] ἐν Τρ. 1176, καὶ ἴδε [[ἀναστομόω]]. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[στόμωσις]], εως, [[στομόω]]<br />a furnishing with a [[sharp]] [[edge]]: metaph., πολλὴν στόμωσιν ἔχειν to [[have]] a [[sharp]] [[edge]], Soph. | |mdlsjtxt=[[στόμωσις]], εως, [[στομόω]]<br />a furnishing with a [[sharp]] [[edge]]: metaph., πολλὴν στόμωσιν ἔχειν to [[have]] a [[sharp]] [[edge]], Soph. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 22:10, 2 October 2022
English (LSJ)
εως, ἡ, A hardening of iron, making it into steel, PCair.Zen.782 (a).54 (iii B.C.), Supp.Epigr.4.447.42 (Didyma, ii B.C.); πελέκεως Plu.2.156b; δεῖσθαι στομώσεως Muson.Fr.18Ap.97H.; ὁ σίδηρος δέχεται τὴν στόμωσιν Plu.2.73c; metaph., στόμα πολλὴν ἔχον στόμωσιν a mouth that hath much hardness of tongue, S.OC795; of the formation of the soul, καθάπερ στομώσει τῇ περιψύξει τοῦ πνεύματος μεταβαλόντος Chrysipp.Stoic.2.222; strengthening, Dam.Pr.414. 2 surgical opening, τοῦ ἀποστήματος, τοῦ σπλάγχνου, Heliod. ap. Orib.44.10.4, 13.4.
German (Pape)
[Seite 948] εως, ἡ, das Spitzen, Schärfen, Stählen; Plut. discr. am. et ad. 50; Muson. bei Stob. fl. 17, 43 g. E. – Übertr., στόμα πολλὴν ἔχον στόμωσιν, Soph. O. C. 799, der viele Redekraft hat; vgl. Schol. Ar. Nubb. 1092.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
action de tremper le fer, trempe ; fig. στόμα πολλὴν ἔχον στόμωσιν SOPH langue bien affilée.
Étymologie: στομόω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
στόμωσις -εως, ἡ [στομόω] het harden (van ijzer); overdr.: στόμα πολλὴν ἔχον στόμωσιν een mond met een ijzerscherpe tong Soph. OC 795.
Russian (Dvoretsky)
στόμωσις: εως ἡ
1) закалка (πελέκεως Plut.): δέχεσθαι τὴν στόμωσιν Plut. приобретать закалку;
2) заостренность, острота: στόμα πολλὴν ἔχον στόμωσιν Soph. сильно изощренный язык.
Greek Monotonic
στόμωσις: -εως, ἡ, σκλήρυνση σιδήρου, ώστε με το ακόνισμα να αποκτήσει αιχμηρή κόψη, μεταβολή του σιδήρου σε χάλυβα· μεταφ., πολλὴν στόμωσιν ἔχειν, έχω κοφτερή γλώσσα, σε Σοφ.
Greek (Liddell-Scott)
στόμωσις: -εως, ἡ, (στομόω) ἡ σκλήρυνσις τοῦ σιδήρου ὥστε νὰ δύνηται νὰ ἀκονηθῇ, ἡ μεταβολὴ τοῦ σιδήρου εἰς χάλυβα, πελέκεως Πλούτ. 2. 156Β· δεῖσθαι στομώσεως Μουσῶν. παρὰ Στοβ. 160. 55· δέχεσθαι τὴν στόμωσιν Πλούτ. 2. 73C, κτλ.· - μεταφορ., στόμα πολλὴν στόμωσιν ἔχον, πολλὴν ὀξύτητα γλώσσης, Σοφ. Ο. Κ. 795· πρβλ. ὀξῦναι στόμα ἐν Τρ. 1176, καὶ ἴδε ἀναστομόω.
Middle Liddell
στόμωσις, εως, στομόω
a furnishing with a sharp edge: metaph., πολλὴν στόμωσιν ἔχειν to have a sharp edge, Soph.
