συνεστώ: Difference between revisions
Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elnl.*}}\n)({{elru.*}}\n)" to "$3$4$1$2") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=οῦς (ἡ) :<br />banquet, festin.<br />'''Étymologie:''' [[σύν]], [[ἑστία]]. | |btext=οῦς (ἡ) :<br />banquet, festin.<br />'''Étymologie:''' [[σύν]], [[ἑστία]]. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=συν-εστώ -οῦς, ἡ het samenzijn. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''συνεστώ:''' οῦς ἡ [[συνίημι]] [[varia lectio|v.l.]] = [[συνεστίη]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''συνεστώ:''' -οῦς, ἡ ([[σύνειμι]]), = [[συνουσία]] II, [[συναναστροφή]], [[ευωχία]], [[συμπόσιο]], σε Ηρόδ. | |lsmtext='''συνεστώ:''' -οῦς, ἡ ([[σύνειμι]]), = [[συνουσία]] II, [[συναναστροφή]], [[ευωχία]], [[συμπόσιο]], σε Ηρόδ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[συνεστώ]], οῦς, [[σύνειμι]] = [[συνουσία]] II]<br />a [[party]], [[banquet]], Hdt. | |mdlsjtxt=[[συνεστώ]], οῦς, [[σύνειμι]] = [[συνουσία]] II]<br />a [[party]], [[banquet]], Hdt. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 00:04, 3 October 2022
English (LSJ)
οῦς, ἡ, (σύνειμι) = συνουσία ΙΙ, living together, ἐν τῇ συνεστοῖ Hdt.6.128; cf. ἀπεστώ, εὐεστώ.
French (Bailly abrégé)
οῦς (ἡ) :
banquet, festin.
Étymologie: σύν, ἑστία.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συν-εστώ -οῦς, ἡ het samenzijn.
Russian (Dvoretsky)
συνεστώ: οῦς ἡ συνίημι v.l. = συνεστίη.
Greek (Liddell-Scott)
συνεστώ: -οῦς, ἡ, (σύνειμι) = συνουσία ΙΙ, συναναστροφή, συμπόσιον, εὐωχία, ἐν τῇ συνεστοῖ Ἡρόδ. 6. 128· ― οὕτως ὁ Schäf. καὶ Schweigh. (ἑπόμενοι τῷ διορθωτῇ ἑνὸς ἀντιγράφου), ἀντὶ συνεστίᾳ, ὅπερ τοὐλάχιστον ὤφειλε νὰ ᾖ συνιστίῃ (Ἰων.)· πρβλ. ἀπεστώ, εὐεστώ.
Greek Monolingual
-οῦς, ἡ, Α
το να είναι κανείς μαζί με άλλους, η συντροφιά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + ἐστώ (< ἐστί), δωρ. τ. του οὐσία (πρβλ. εὐ-εστώ)].
Greek Monotonic
συνεστώ: -οῦς, ἡ (σύνειμι), = συνουσία II, συναναστροφή, ευωχία, συμπόσιο, σε Ηρόδ.
