ἀναβέβρυχεν: Difference between revisions
ἤκουσεν ἐν Ῥώμῃ καὶ ἀρσένων ἑταιρίαν εἶναι → he heard that there was also a fellowship of males in Rome (Severius, commentary on Romans 1:27)
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>3ᵉ sg. pf. de</i> *ἀναβρύζω, *ἀναβρύχω jaillir avec bruit.<br />'''Étymologie:''' [[ἀνά]], [[βρυχάομαι]]. | |btext=<i>3ᵉ sg. pf. de</i> *ἀναβρύζω, *ἀναβρύχω jaillir avec bruit.<br />'''Étymologie:''' [[ἀνά]], [[βρυχάομαι]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀναβέβρῠχεν:''' [[varia lectio|v.l.]] [[ἀναβέβροχεν]] (3 л. sing. pf. к *[[ἀναβρύχω]] в знач. praes.) бьет ключом ([[ὕδωρ]] Hom.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀναβέβρῠχεν:''' παρακ. με ενεστ. ἀνα-[[βρύζω]] σε [[αχρηστία]], [[ἀναβέβρυχεν]] [[ὕδωρ]], ανέβλυζε ή κόχλαζε το [[νερό]], σε Ομήρ. Ιλ. | |lsmtext='''ἀναβέβρῠχεν:''' παρακ. με ενεστ. ἀνα-[[βρύζω]] σε [[αχρηστία]], [[ἀναβέβρυχεν]] [[ὕδωρ]], ανέβλυζε ή κόχλαζε το [[νερό]], σε Ομήρ. Ιλ. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 17:40, 3 October 2022
English (LSJ)
pf. with no pres. in use, ἀναβέβρυχεν ὕδωρ the water gushed or bubbled up, Il. 17.54 (Zenod. ἀναβέβροχεν).
German (Pape)
[Seite 181] ὕδωρ, Il. 17, 54, das Wasser sprudelt hervor; s. Buttmann. Lexil. 2, 120 ff. Zenodot las ἀναβέβροχεν, Scholl. Iliad. l. l.
French (Bailly abrégé)
3ᵉ sg. pf. de *ἀναβρύζω, *ἀναβρύχω jaillir avec bruit.
Étymologie: ἀνά, βρυχάομαι.
Russian (Dvoretsky)
ἀναβέβρῠχεν: v.l. ἀναβέβροχεν (3 л. sing. pf. к *ἀναβρύχω в знач. praes.) бьет ключом (ὕδωρ Hom.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀναβέβρῠχεν: πρκμ. ἄνευ ἐνεστῶτος ἐν χρήσει, ἀναβέβρυχεν ὕδωρ, τὸ ὕδωρ ἀνέβρυσεν, ἀνεπήδησεν ἢ ἀνεκόχλασεν, Ἰλ. Ρ. 54, ἔνθα ὁ Ζηνόδ. ἀναβέβροχεν. (Συγγεν. τῷ βλύζω, βλύω, βρύω, πρβλ. ὑπόβρυχα: πρβλ. βρόχω Ι).
English (Autenrieth)
defective perf., bubbles up, Il. 17.54† (v.l. ἀναβέβροχεν).
Greek Monotonic
ἀναβέβρῠχεν: παρακ. με ενεστ. ἀνα-βρύζω σε αχρηστία, ἀναβέβρυχεν ὕδωρ, ανέβλυζε ή κόχλαζε το νερό, σε Ομήρ. Ιλ.
