ἀποκηδέω: Difference between revisions
Οὐκ ἔστι σιγᾶν αἰσχρόν, ἀλλ' εἰκῆ λαλεῖν → Silere non est turpe, sed frustra loqui → nicht Schweigen schändet, sondern Schwätzen auf gut Glück
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br /><i>ao. part. duel</i> ἀποκηδήσαντε;<br /><b>1</b> être insouciant;<br /><b>2</b> se relâcher, faiblir.<br />'''Étymologie:''' [[ἀποκηδής]]. | |btext=-ῶ :<br /><i>ao. part. duel</i> ἀποκηδήσαντε;<br /><b>1</b> être insouciant;<br /><b>2</b> se relâcher, faiblir.<br />'''Étymologie:''' [[ἀποκηδής]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀποκηδέω:''' [[быть нерадивым]], [[лениться]] Hom. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 27: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀποκηδέω:''' Δωρ. κᾶδεω, μέλ. <i>-ήσω</i>, [[αποβάλλω]] τις φροντίδες, είμαι [[ξέγνοιαστος]], [[αμέριμνος]], σε Ομήρ. Ιλ. | |lsmtext='''ἀποκηδέω:''' Δωρ. κᾶδεω, μέλ. <i>-ήσω</i>, [[αποβάλλω]] τις φροντίδες, είμαι [[ξέγνοιαστος]], [[αμέριμνος]], σε Ομήρ. Ιλ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=<br />to put [[away]] [[care]], be [[careless]], Il. | |mdlsjtxt=<br />to put [[away]] [[care]], be [[careless]], Il. | ||
}} | }} |
Revision as of 18:15, 3 October 2022
English (LSJ)
Dor. ἀπο-κᾱδέω, = ἀκηδέω, to be remiss, Il.23.413; to be faint, Sophr.78.
Spanish (DGE)
• Morfología: [dór. aor. part. ἀποκᾶδήσαντες Sophr.86]
1 actuar sin cuidado αἴ κ' ἀποκηδήσαντε φερώμεθα χεῖρον ἄεθλον Il.23.413, cf. Hsch.
2 quedarse sin fuerzas Sophr.l.c.
German (Pape)
[Seite 306] vernachlässigen, ἀποκηδήσαντε Iliad. 23, 413, vgl. Schol. Aristonic.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
ao. part. duel ἀποκηδήσαντε;
1 être insouciant;
2 se relâcher, faiblir.
Étymologie: ἀποκηδής.
Russian (Dvoretsky)
ἀποκηδέω: быть нерадивым, лениться Hom.
Greek (Liddell-Scott)
ἀποκηδέω: μέλλ. -ήσω = ἀκηδέω, ἀφροντιστῶ, ἀμελῶ, αἴ κ’ ἀκηδάσαντε φερώμεθα χεῖρον ἄεθλον Ἰλ. Ψ. 413· κατὰ τὰ Α. Β. 428, 22, «ἀποκηδήσαντες, ἀντὶ τοῦ ἀποκακήσαντες, Ὅμηρος. παρὰ δὲ τῷ Σώφρονι ἀποκαδεῖ ἀντὶ τοῦ ἀσθενεῖ κεῖται», πρβλ. καὶ Σουΐδ. ἐν λέξει.
English (Autenrieth)
only aor. part. du. ἀποκηδήσαντε: proving remiss, ‘through your negligence,’ Il. 23.413†.
Greek Monotonic
ἀποκηδέω: Δωρ. κᾶδεω, μέλ. -ήσω, αποβάλλω τις φροντίδες, είμαι ξέγνοιαστος, αμέριμνος, σε Ομήρ. Ιλ.