κοράλλιον: Difference between revisions

From LSJ

ἔστιν δέ που ἡ μὲν ἐπὶ σώμασι γυμναστική, ἡ δ' ἐπὶ ψυχῇ μουσική → I think I am right in saying that we have physical exercise for the body and the arts for the soul

Source
m (Text replacement - " :" to ":")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elnl\n\|elnltext.*}}\n)" to "$3$2$1")
Line 10: Line 10:
|Definition=τό,<br><span class="bld">A</span> Peripl. M.Rubr.28, al., Dsc.5.121, Alciphr.1.39, dub. sens. in Alex. Trall. 1.15; κοράλιον S.E.P.1.119; κουράλιον Thphr.Lap.38, D.P.1103, Luc.Apol.1 ([[si vera lectio|s.v.l.]]); [[κωράλλιον]] or [[κοράλιον]], Att. acc to Hdn.Gr.2.537:—[[coral]], esp. [[red]] [[coral]], Il. cc.: sometimes interpr. as Dim. of [[κόρη]] in Luc. and Alciphr.; cf. [[κωράλιον]].
|Definition=τό,<br><span class="bld">A</span> Peripl. M.Rubr.28, al., Dsc.5.121, Alciphr.1.39, dub. sens. in Alex. Trall. 1.15; κοράλιον S.E.P.1.119; κουράλιον Thphr.Lap.38, D.P.1103, Luc.Apol.1 ([[si vera lectio|s.v.l.]]); [[κωράλλιον]] or [[κοράλιον]], Att. acc to Hdn.Gr.2.537:—[[coral]], esp. [[red]] [[coral]], Il. cc.: sometimes interpr. as Dim. of [[κόρη]] in Luc. and Alciphr.; cf. [[κωράλιον]].
}}
}}
{{ls
{{elnl
|lstext='''κοράλλιον''': τό, Διοσκ. 5. 139· Ἰων. [[κουράλιον]] Διον. Π. 1103, ἀλλ’ [[ὡσαύτως]] ἐν Θεοφρ. π. Λίθ. 38, Λουκ. Μισθ. Συνόντ. 1· ― τὸ [[κοράλλιον]] ἰδίως τὸ ἐρυθρόν, ΙΙ. παρὰ τῷ Λουκιανῷ τινὲς ἐκλαμβάνουσιν αὐτὸ ὡς ὑποκορ. τοῦ [[κόρη]], [[κούρη]], πρβλ. Ἀλκίφρ. 1. 39 (μετὰ διαφόρου γραφ. κοράλιον)· Ἡσύχ., «[[κωράλιον]] (δι’ ἑνὸς λ)· [[παιδάριον]], [[κόριον]]».
|elnltext=κοράλλιον -ου, τό, ook κουράλλιον [κόρη] koraal, voorwerp van koraal.
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=[[κοράλλιον]], τὸ (ΑM)<br /><b>βλ.</b> [[κοράλλι]].
|mltxt=[[κοράλλιον]], τὸ (ΑM)<br /><b>βλ.</b> [[κοράλλι]].
}}
}}
{{elnl
{{ls
|elnltext=κοράλλιον -ου, τό, ook κουράλλιον [κόρη] koraal, voorwerp van koraal.
|lstext='''κοράλλιον''': τό, Διοσκ. 5. 139· Ἰων. [[κουράλιον]] Διον. Π. 1103, ἀλλ’ [[ὡσαύτως]] ἐν Θεοφρ. π. Λίθ. 38, Λουκ. Μισθ. Συνόντ. 1· ― τὸ [[κοράλλιον]] ἰδίως τὸ ἐρυθρόν, ΙΙ. παρὰ τῷ Λουκιανῷ τινὲς ἐκλαμβάνουσιν αὐτὸ ὡς ὑποκορ. τοῦ [[κόρη]], [[κούρη]], πρβλ. Ἀλκίφρ. 1. 39 (μετὰ διαφόρου γραφ. κοράλιον)· Ἡσύχ., «[[κωράλιον]] (δι’ ἑνὸς λ)· [[παιδάριον]], [[κόριον]]».
}}
}}
{{etym
{{etym

Revision as of 18:05, 6 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κοράλλιον Medium diacritics: κοράλλιον Low diacritics: κοράλλιον Capitals: ΚΟΡΑΛΛΙΟΝ
Transliteration A: korállion Transliteration B: korallion Transliteration C: korallion Beta Code: kora/llion

English (LSJ)

τό,
A Peripl. M.Rubr.28, al., Dsc.5.121, Alciphr.1.39, dub. sens. in Alex. Trall. 1.15; κοράλιον S.E.P.1.119; κουράλιον Thphr.Lap.38, D.P.1103, Luc.Apol.1 (s.v.l.); κωράλλιον or κοράλιον, Att. acc to Hdn.Gr.2.537:—coral, esp. red coral, Il. cc.: sometimes interpr. as Dim. of κόρη in Luc. and Alciphr.; cf. κωράλιον.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κοράλλιον -ου, τό, ook κουράλλιον [κόρη] koraal, voorwerp van koraal.

Greek Monolingual

κοράλλιον, τὸ (ΑM)
βλ. κοράλλι.

Greek (Liddell-Scott)

κοράλλιον: τό, Διοσκ. 5. 139· Ἰων. κουράλιον Διον. Π. 1103, ἀλλ’ ὡσαύτως ἐν Θεοφρ. π. Λίθ. 38, Λουκ. Μισθ. Συνόντ. 1· ― τὸ κοράλλιον ἰδίως τὸ ἐρυθρόν, ΙΙ. παρὰ τῷ Λουκιανῷ τινὲς ἐκλαμβάνουσιν αὐτὸ ὡς ὑποκορ. τοῦ κόρη, κούρη, πρβλ. Ἀλκίφρ. 1. 39 (μετὰ διαφόρου γραφ. κοράλιον)· Ἡσύχ., «κωράλιον (δι’ ἑνὸς λ)· παιδάριον, κόριον».

Frisk Etymological English

Grammatical information: n.
Meaning: coral (Peripl. M. Rubr., Dsc.), κοράλιον (S. E.), κουράλιον (Thphr.), κωράλ(λ)ιον (Att. acc. to Hdn. Gr. 2, 537)
Derivatives: κοραλλικός coral-like (Ps.-Democr.), -ίζω be like a c. (Dsc.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably], LW [loanword] SemX
Etymology: Origin unknown, prob. a Mediterranean word. Schrader-Nehring Reallex. 1, 628r considers Univerbation fom κόρη (κούρη) ἁλός "daughter of the sea" as loan-translation of a similar Indian expression. The varying notations κορ-, κουρ-, κωρ- are acribed to association with κόρη etc. Semitic etymology in Lewy Fremdw. 18f. (Hebr. gōrāl small stone); criticised by E. Masson, Emprunts sémit. 110. S. Reinach, Amalthée 1, 100-135, L. Robert, Noms indigènes 277-283. The Semitic form seems convincing. - From there as LW [loanword] Lat. corallium, cūralium, cf. W.-Hofmann s. v.

Frisk Etymology German

κοράλλιον: (Peripl. M. Rubr., Dsk. u. a.),
{korállion}
Forms: κοράλιον (S. E.), κουράλιον (Thphr. u. a.), κωράλ(λ)ιον (att. nach Hdn. Gr. 2, 537)
Grammar: n.
Meaning: Koralle
Derivative: mit κοραλλικός korallenähnlich (Ps.-Demokr.), -ίζω ‘einer K. ähnlich sein’ (Dsk.).
Etymology: Herkunft unbekannt, wahrscheinlich Mittelmeerwort. Schrader-Nehring Reallex. 1, 628r erwägt Univerbierung aus κόρη (κούρη) ἁλός "Tochter des Meeres" als Lehnübersetzung eines ähnlichen indischen Ausdrucks. Die wechselnden Schreibungen κορ-, κουρ-, κωρ- beruhen jedenfalls auf Assoziation mit κόρη usw. Semitische Etymologie bei Lewy Fremdw. 18f. (hebr. gōrāl Steinchen). — Davon als LW lat. corallium, cūralium, vgl. W.-Hofmann s. v.
Page 1,916-917