λυπητικός: Difference between revisions
Ποιητὴς, ὁπόταν ἐν τῷ τρίποδι τῆς Μούσης καθίζηται, τότε οὐκ ἔμφρων ἐστίν → Whenever a poet is seated on the Muses' tripod, he is not in his senses
m (Text replacement - "εῑ" to "εῖ") |
mNo edit summary |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=lypitikos | |Transliteration C=lypitikos | ||
|Beta Code=luphtiko/s | |Beta Code=luphtiko/s | ||
|Definition=ή, όν, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[feeling pain]], ἐπί τινι <span class="bibl">Arist.<span class="title">MM</span>1192b22</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> | |Definition=ή, όν, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[feeling pain]], ἐπί τινι <span class="bibl">Arist.<span class="title">MM</span>1192b22</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> [[τὸ λυπητικόν]] = the [[capacity for feeling pain]], Plu.2.657a.</span> | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
Revision as of 09:36, 13 October 2022
English (LSJ)
ή, όν, A feeling pain, ἐπί τινι Arist.MM1192b22. II τὸ λυπητικόν = the capacity for feeling pain, Plu.2.657a.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
affligeant.
Étymologie: λυπέω.
Russian (Dvoretsky)
λῡπητικός: удручающий, прискорбный Arst.
Greek (Liddell-Scott)
λῡπητικός: -ή, -όν, ὁ αἰσθανόμενος πόνον, λύπην, ἐπί τινι Ἀριστ. π. Μνήμ. 1. 28, 1. II. λυπηρός, θλιβερός, προξενῶν λύπην, τὸ λυπ., = λύπη, Πλούτ. 2. 657Α.
Greek Monolingual
λυπητικός, -ή, -όν (AM) λυπώ
αυτός που αισθάνεται λύπη
αρχ.
το ουδ. ως ουσ. τὸ λυπητικόν
η ικανότητα να λυπάται, να αισθάνεται λύπη κάποιος («ὁ ἐπικήδειος αὐλός... ἐξαιρεῖ και ἀναλίσκει τὸ λυπητικόν», Πλούτ.).
επίρρ...
λυπητικά και λυπητικῶς (Μ)
λυπημένα, με λύπη, με τρόπο που προξενεί λύπη.
