συμμαίνομαι: Difference between revisions
ταῦτα δὲ ἔδει ποιῆσαι κἀκεῖνα μὴ ἀφιέναι → these things should have been done without neglecting the others | these are the things you should have done without neglecting the others | these ought ye to have done, and not to leave the other undone
m (Text replacement - "<span class="bibl">LXX" to "<span class="bibl">LXX") |
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1") |
||
Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''συμμαίνομαι:''' (pf. 2 συμμέμηνα)<br /><b class="num">1 | |elrutext='''συμμαίνομαι:''' (pf. 2 συμμέμηνα)<br /><b class="num">1</b> [[вместе безумствовать]], [[вместе неистовствовать]]: σ. τῷ Αἴαντι Luc. безумствовать вместе с Эантом;<br /><b class="num">2</b> [[вместе шалить]], [[дурачиться]]: καὶ συμμανῆναι δ᾽ [[ἔνια]] [[δεῖ]] Men. иногда нужно и подурачиться (с друзьями). | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml |
Revision as of 16:05, 25 November 2022
English (LSJ)
pf. 2 συμμέμηνα: aor. συνεμάνην [ᾰ]:—to be mad together, join in madness, τινι with one, Luc.Salt.83, v.l. in LXX 4 Ma. 10.13; ὁ μαινομένοις μὴ συμμαινόμενος οὗτος μαίνεται prov. ap. Suid. s.v. μετὰ γάρ, cf. Gal.Nat.Fac.1.15: abs., Men.421.
German (Pape)
[Seite 980] mit rasen, Luc. salt. 83.
French (Bailly abrégé)
être fou avec, τινι.
Étymologie: σύν, μαίνομαι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συμ-μαίνομαι samen (met...) waanzinnig zijn, met dat.
Russian (Dvoretsky)
συμμαίνομαι: (pf. 2 συμμέμηνα)
1 вместе безумствовать, вместе неистовствовать: σ. τῷ Αἴαντι Luc. безумствовать вместе с Эантом;
2 вместе шалить, дурачиться: καὶ συμμανῆναι δ᾽ ἔνια δεῖ Men. иногда нужно и подурачиться (с друзьями).
Greek Monolingual
Α
διακατέχομαι από μανία μαζί με άλλον, μαίνομαι κι εγώ συγχρόνως.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + μαίνομαι «κατέχομαι από μανία»].
Greek Monotonic
συμμαίνομαι: αόρ. βʹ συνεμάνην [ᾰ] — Παθ., με αμτβ. Ενεργ. παρακ. συμμέμηνα· τρελαίνομαι από κοινού με κάποιον, μοιράζομαι τη μανία κάποιου, τινι, με κάποιον, σε Λουκ.
Greek (Liddell-Scott)
συμμαίνομαι: μετὰ πρκμ. β΄ συμμέμηνα· ἀόρ. συνεμάνην [ᾰ]. ― Παθητ., μαίνομαι ὁμοῦ, συγκοινωνῶ τῆς μανίας τινός, τινι, μετά τινος ἄλλου, Λουκ. π. Ὀρχ. 83· σ. τοῖς μαινομένοις, παροιμ. παρὰ Σουΐδ.· ἀπολ., Μένανδρ. ἐν «Πωλουμένοις» 2.
Middle Liddell
aor. 2 συνεμάνην intr. perf. act. συμμέμηνα
Pass., to be mad together, join in madness, τινι with one, Luc.