ἀδιάστροφος

English (LSJ)

ον, A incapable of turning: metaph., rigid, inexorable, νόμος Orph.H.64.9; incontrovertible, προλήψεις Procl.Hyp.5.20; of remedies, infallible, Aët.3.91,109; Gramm., strictly accurate, S.E.M.1.187. II not distorted, Arist.Pr.958a12; κανών Plu.2.780b; θώρηξ Aret.SD1.12. Adv. -φως Gal.18(2).334. 2 metaph., not perverted, of persons, Ph.Fr.14 H., LXX 3 Ma.3.3; ζῷα S.E.P.3.194. Adv. -φως in the absence of perversion, i.e. by natural instinct, Demetr.Lac.Herc.1012.70; straightforwardly, ἀ. καὶ ἀπανούργως S.E.M.2.77. b of judgements, etc., unperverted, κρίσεις D.H.Th.55; λόγοι, ἔννοιαι, Procl.in Alc.p.4C., Theol.Plat.1.17. III Adv. -φως without molestation, ἀ. καὶ ἀταράχως μεῖναι ἐν τοῖς ἰδίοις PLond 5.1674 (vi A.D.); ἀφίεσθαι ἀζημίως καὶ ἀ. Cod.Just.9.47.26.7.

Spanish (DGE)

-ον
I 1que no se vuelve, que no gira, que no se desvia (ὀμμάτων σφαῖραι) ἀδιάστροφοι ... τῇ θέσει Arist.Pr.958^a12.
2 no torcido o deformado κανών Plu.2.780b, θώρηξ Aret.SD 1.12.2
•en sent. moral no pervertido M.Ant.1.15, Ph.Fr.14, LXX 3Ma.3.3, ζῷα S.E.P.3.194, ἔθη Procl.in Euc.20.15, cf. Anon.Prol.26.51
•de juicios, opiniones, etc. κρίσεις D.H.Th.55.2, τὸ κριτήριον Euagr.Pont.Schol.Pr.4.1, λόγοι Procl.in Alc.8, ἔννοιαι Procl.Theol.Plat.1.17 (p.81).
3 que no falla de medicamentos, Aët.3.92, 110.
4 gram. que es usado correctamente S.E.M.1.187.
II 1que no puede girar o desviarse, inflexible, rígido νόμος Orph.H.64.9.
2 incontrovertible προλήψεις Procl.Hyp.5.20.
III adv. -ως
1 en sent. moral sin perversión, por instinto natural Demetr.Lac.Herc.1012.67
•íntegramente ἀ. καὶ ἀπανούργως S.E.M.2.77.
2 medic. sin alterar, sin distender o provocar distorsión τοὺς μύας ἀ. φυλάττον σχῆμα Gal.18(2).334.
3 sin molestias, sin perjuicio μεῖν[αι] ... ἐν τοῖς ἰδίοις ἀ. καὶ ἀταράχως PLond.1674.103 (VI d.C.), cf. PSI 97.5 (VI d.C.), POxy.1845.4 (VI/VII d.C.)
•jur. en el giro ἀζημίως καὶ ἀ. sin daños ni perjuicios, Cod.Iust.9.47.26.7, cf. 10.27.2.13.
4 sin excusa ἵνα ὑποδέξαιται (l. -ξηται) τὸ μέτρον ἀδιαδιατρόφος (l. ἀδιαστρόφως) POxy.157.5 (VI d.C.).

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
non dévié.
Étymologie: ἀ, διαστρέφω.

Greek (Liddell-Scott)

ἀδιάστροφος: -ον, ὁ ἀνεπίδεκτος στροφῆς, ἐπὶ τῶν ὀφθαλμῶν ζῴων τινῶν, Ἀριστοφ. Προβλ. 31.7· ἀδ. τῷ προσώπῳ πιεῖν, Κλήμ. Ἀλ. 185: -μεταφ., ὁ μὴ διαστραφείς, ὁ μὴ διεφθαρμένος, μὴ διεστραμμένος, κρίσει, Διον. Ἁλ. περὶ Θουκ. 2: - Ἐπίρρ. -φως, Σέξτ. Ἐμπ. Μ. 2. 77.

Russian (Dvoretsky)

ἀδιάστροφος:
1 невращающийся (ὀμμάτων σφαῖραι Arst.);
2 неискривленный, не имеющий кривизны (κανών Plut.).

German (Pape)

nicht verkehrt, verdreht, καὶ ἀστραβὴς κανών Plut. ad princ. inerud. 2; κρίσις Dion.Hal. Thuc. 2; Sp.; von Augen, Arist. Probl. 31.7.