ἀρίδακρυς: Difference between revisions

From LSJ

ψευδόμενος οὐδεὶς λανθάνει πολὺν χρόνον → nobody lies for a long time without being discovered

Source
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1")
Line 20: Line 20:
}}
}}
{{elru
{{elru
|elrutext='''ἀρίδακρυς:'''<br /><b class="num">1)</b> [[сопровождаемый горьким плачем]] ([[γόος]] Aesch.);<br /><b class="num">2)</b> Arst. = [[ἀριδάκρυος]].
|elrutext='''ἀρίδακρυς:'''<br /><b class="num">1</b> [[сопровождаемый горьким плачем]] ([[γόος]] Aesch.);<br /><b class="num">2</b> Arst. = [[ἀριδάκρυος]].
}}
}}
{{ls
{{ls

Revision as of 17:40, 25 November 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀρῐδακρῠς Medium diacritics: ἀρίδακρυς Low diacritics: αρίδακρυς Capitals: ΑΡΙΔΑΚΡΥΣ
Transliteration A: arídakrys Transliteration B: aridakrys Transliteration C: aridakrys Beta Code: a)ri/dakrus

English (LSJ)

υ, gen. υος, very tearful, γόος A.Pers.947 (lyr.); of persons, Arist.HA608b9, Pr. 953b11: prov., ἀριδάκρυες ἀνέρες ἐσθλοί Sch. Ven.Il.1.349; but in bad sense, Ph.2.269.

Spanish (DGE)

(ἀρίδακρῠς) -ῠ
• Prosodia: [ᾰρῐ-]
• Morfología: [gen. -υος]
1 abundante en lágrimas, γόος A.Pers.947, cf. Poll.2.63.
2 de pers. que llora mucho, dado al llanto γυνὴ ἀνδρὸς ... ἀρίδακρυ μᾶλλον Arist.HA 608b9, cf. Arist.Pr.953b11, prov. ἀριδάκρυες ἀνέρες ἐσθλοί Sch.Er.Il.1.349, ἀγαθοὶ δ' ἀριδάκρυες ἄνδρες Zen.1.4
peyor. γενόμενος φιλήδονος ... ἔσει ... ἀ. Ph.2.269.

German (Pape)

[Seite 350] υος, dasselbe, γόος Aesch. Pers. 910; ἀγαθοὶ δ' ἀριδάκρυες ἄνδρες Zen. 1, 14. Vgl. Schol. Il. 19, 5.

French (Bailly abrégé)

υς, υ;
accompagné de larmes abondantes.
Étymologie: ἀρι-, δάκρυ.

Russian (Dvoretsky)

ἀρίδακρυς:
1 сопровождаемый горьким плачем (γόος Aesch.);
2 Arst. = ἀριδάκρυος.

Greek (Liddell-Scott)

ἀρίδακρῠς: υ, γεν. -υος, ὁ πολύδακρυς γόος Αἰσχύλ. Πέρς. 947˙ ἐπὶ προσ., Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 9. 1. 1, πρβλ. 30. 1, 7˙ παροιμ., ἀριδάκρυες ἀνέρες ἐσθλοὶ Σχόλ. Ἐν. εἰς Ἰλ. Α. 349.

Greek Monotonic

ἀρίδακρῠς: -υ, γεν. -υος (δάκρυ), αυτός που κλαίει πολύ, ο πολύδακρυς, σε Αισχύλ.

Middle Liddell

δάκρυ
much weeping, very tearful, Aesch.