βαθύσκιος: Difference between revisions
ἐπ' αὐτὸν ἥκεις τὸν βατῆρα τῆς θύρας → you've come to the crux of the matter, come to the point, hit the nail on the head, you've come to the very threshold of the door, you are come to the very threshold of the door, you've arrived at the truth of the matter
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})(\n{{.*}})(\n{{elnl.*}})" to "$5$3$1$2$4") |
|||
Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=[[βαθύσκιος]] -ον [[βαθύς]], σκία] met diepe schaduw, schaduwrijk. | |elnltext=[[βαθύσκιος]] -ον [[βαθύς]], σκία] [[met diepe schaduw]], [[schaduwrijk]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru |
Revision as of 13:41, 29 November 2022
English (LSJ)
ον, A deep-shaded, dark, πέτρης κευθμῶνα h.Merc.229, cf. Theoc.4.19; ὗλαι Babr.92.2; οἰκίαι Ath. Med. ap. Orib.inc.23.18. II Act., throwing a deep shade, ἀστήρ Musae.111.
Spanish (DGE)
(βᾰθύσκιος) -ον
1 profundamente sombrío πέτρης κευθμῶνα h.Merc.229, Ταρτάριος λειμών Orph.H.18.2, οἰκίαι Ath.Med. en Orib.Inc.41.18
•de lugares boscosos ἄλσος Lyr.Adesp.8(a).2, AP 16.210, Λάτυμνον Theoc.4.19, ὗλαι Babr.92.2, Q.S.3.105.
2 que trae la sombra profunda Ἕσπερος ἀστήρ Musae.111.
German (Pape)
[Seite 425] (σκιά), tiefbeschattet, tiefschattig, κευθμών H. h. Merc. 229; Theocr. 4, 19; ἄλσος Plat. ep. 29 (Plan. 210); ὕλαι Babr. 92, 2; – tief beschattend, Musae. 111.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
couvert d'une ombre profonde ou épaisse.
Étymologie: βαθύς, σκιά.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
βαθύσκιος -ον βαθύς, σκία] met diepe schaduw, schaduwrijk.
Russian (Dvoretsky)
βαθύσκιος: покрытый густой тенью (πέτρης κευθμών HH; Λάτυμνον Theocr.; ὕλαι Babr.; οἶκος Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
βᾰθύσκιος: -ον, ὁ βαθέως σκιαζόμενος, βαθεῖαν ἔχων σκιάν, σκιερός, σκοτεινός, πέτρης κευθμῶνα Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 229, πρβλ. Θεόκρ. 4. 19· ὕλη Βάβρ. 92. 2. ΙΙ. ἐνεργ. ὁ σχηματίζων βαθεῖαν σκιάν, ἀστὴρ Μουσαῖ. 111.
Greek Monolingual
-α, -ο (AM βαθύσκιος, -ον)
αυτός που έχει πυκνή σκιά.
Greek Monotonic
βᾰθύσκῐος: -ον (σκιά), αυτός που έχει βαθιά σκιά, σε Ομηρ. Ύμν., Θεόκρ.