παρακρουστικός: Difference between revisions
From LSJ
Aristotle, Nicomachean Ethics, 5.30
m (Text replacement - "</span> ;" to "</span>;") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(elnltext.*?\]) ([a-zA-Z' ]+)(\.)\n" to "$1 $2$3 ") |
||
Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=παρακρουστικός -ή -όν [παρακρούω] krankzinnig. | |elnltext=παρακρουστικός -ή -όν [παρακρούω] [[krankzinnig]]. | ||
}} | }} |
Revision as of 13:50, 29 November 2022
English (LSJ)
ή, όν, A = παρακοπτικός, Hp.Prorrh.1.11; πυρετός Ruf. ap. Orib.45.30.59; ἀγρυπνίαι Gal.7.467. II deceitful, Poll.4.21. Adv. -κῶς ib.51.
German (Pape)
[Seite 485] ή, όν, = παρακοπτικός, Hippocr. u. Sp.; auch = betrügend, täuschend, Poll. 4, 21.
Greek (Liddell-Scott)
παρακρουστικός: ἡ, όν, = παρακοπτικός, Ἱππ. Προρρ. 68, κτλ. ΙΙ. ἀπατηλός, Πολυβ. Δ΄, 21˙ - Ἐπίρρ. -κῶς. αὐτόθι.
Greek Monolingual
-ή, -όν, Α παρακρούω
1. αυτός που μαίνεται, παράφρονας, τρελός
2. απατηλός.
επίρρ...
παρακρουστικῶς (Α)
απατηλά.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παρακρουστικός -ή -όν [παρακρούω] krankzinnig.