ὑψίκερως: Difference between revisions

From LSJ

μακάριοι οἱ πτωχοί τῷ πνεύματι ὄτι αὐτῶν ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν → blessed are the poor in spirit, for theirs is the kingdom of heaven (Matthew 5:3)

Source
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br")
m (Text replacement - "Trach" to "Trach")
Line 14: Line 14:
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=ων, gen. ω, <i>hoch [[gehörnt]]</i>; [[ἔλαφος]], <i>mit hohem [[Geweih]], Od</i>. 10.158; [[ταῦρος]] Soph. <i>[[Trach]]</i>. 506; Archipp. bei Ath. 656b.
|ptext=ων, gen. ω, <i>hoch [[gehörnt]]</i>; [[ἔλαφος]], <i>mit hohem [[Geweih]], Od</i>. 10.158; [[ταῦρος]] Soph. <i>Trach</i>. 506; Archipp. bei Ath. 656b.
}}
}}
{{elru
{{elru

Revision as of 05:59, 9 May 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὑψίκερως Medium diacritics: ὑψίκερως Low diacritics: υψίκερως Capitals: ΥΨΙΚΕΡΩΣ
Transliteration A: hypsíkerōs Transliteration B: hypsikerōs Transliteration C: ypsikeros Beta Code: u(yi/kerws

English (LSJ)

ων, gen. ω, (< κέρας) high-horned, ἔλαφος Od. 10.158; ὑψίκερωφάσμα ταύρου S. Tr. 507 (lyr.); metaplast. acc., ὑψικέρατα πέτραν a high-peaked rock, Pi. Fr. 325; acc. fem., ὑψικέραν βοῦν B. 15.22.

French (Bailly abrégé)

ως, ων ; gén. ω;
aux hautes cornes.
Étymologie: ὕψι, κέρας.

German (Pape)

ων, gen. ω, hoch gehörnt; ἔλαφος, mit hohem Geweih, Od. 10.158; ταῦρος Soph. Trach. 506; Archipp. bei Ath. 656b.

Russian (Dvoretsky)

ὑψίκερως: gen. κερω высокорогий (ἔλαφος Hom.; ταῦρος Soph.).

Greek (Liddell-Scott)

ὑψίκερως: -ων, γεν. -ω, (κέρας) ὁ ἔχων ὑψηλὰ κέρατα, ἔλαφος Ὀδ. Κ. 158· ὑψίκερω… φάσμα ταύρου Σοφ. Τραχ. 507· ― ἔχομεν ὡσαύτως αἰτ. κατὰ μεταπλασμόν, ὑψικέρᾱτα πέτραν, βράχον ὑψικόρυφον, Πινδ. (Ἀποσπ. 285) παρ’ Ἀριστοφ. ἐν Νεφ. 597, πρβλ. Λοβέκ. εἰς Φρύν. 658, Χοιροβ. 50. 12.

English (Autenrieth)

(κέρας): with lofty antlers, Od. 10.158†.

Greek Monotonic

ὑψίκερως: -ων (κέρας), γεν. , αυτός που έχει ψηλά κέρατα, σε Ομήρ. Οδ., Σοφ.· επίσης κατά μεταπλασμό, αιτ., ὑψικέρᾱτα πέτραν, βράχος με ψηλή κορυφή, σε Πίνδ. παρ' Αριστοφ.

Middle Liddell

ὑψί-κερως, ων, κέρας
high-horned, Od., Soph.: —also metapl. acc. ἱψικέρᾱτα πέτραν a high-peaked rock, Pind. ap. Ar.