φασσοφόνος: Difference between revisions
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (LSJ1 replacement) |
||
(One intermediate revision by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=fassofonos | |Transliteration C=fassofonos | ||
|Beta Code=fassofo/nos | |Beta Code=fassofo/nos | ||
|Definition= | |Definition=φασσοφόνον, [[dove]]-[[killing]], ἴρηξ ''Il.'' 15.238 ; — as [[substantive]], the name of a kind of hawk, Arist ''HA'' 615b7, 620a18, Gal. ''UP'' 11.18, Porph. ''Abst.'' 3.8. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui tue les colombes.<br />'''Étymologie:''' [[φάσσα]], [[πεφνεῖν]]. | |btext=ος, ον :<br />[[qui tue les colombes]].<br />'''Étymologie:''' [[φάσσα]], [[πεφνεῖν]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru |
Latest revision as of 09:15, 25 August 2023
English (LSJ)
φασσοφόνον, dove-killing, ἴρηξ Il. 15.238 ; — as substantive, the name of a kind of hawk, Arist HA 615b7, 620a18, Gal. UP 11.18, Porph. Abst. 3.8.
German (Pape)
[Seite 1258] wilde Tauben tödtend; ἴρηξ Il. 15, 238; Arist. H. A. 9, 36 = Folgdm; vgl. φαβοτύπος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui tue les colombes.
Étymologie: φάσσα, πεφνεῖν.
Russian (Dvoretsky)
φασσοφόνος: ὁ убивающий голубей, уничтожающий голубей: ἴρηξ φασσοφόνος Hom., Arst. ястреб-голубятник.
Greek (Liddell-Scott)
φασσοφόνος: -ον, τὰς φάσσας φονεύων, ἵρηκι... φασσοφόνῳ Ἰλ. Ο. 238· ― ἀκολούθως, ὡς οὐσιαστ., ὄνομα εἴδους τινὸς ἱέρακος, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 12, 4., 36, 1· πρβλ. φασσοτύπος· ― οὕτω φασσο-φόντης, ου, ὁ, Αἰλ. π. Ζῴων 12. 4. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «φασσοφόνῳ· τῷ τὰς φάσσας φονεύοντι. Ἔστι δὲ εἶδος περιστερᾶς ὑπὸ τὴν τρυγόνα».
English (Autenrieth)
(φάσσα, φένω): doveslayer, the ἴρηξ, ‘pigeon-hawk,’ Il. 15.238†.
Greek Monolingual
-ον, Α
1. (ως επίθ. γερα
κιού) αυτός που σκοτώνει φάσσες
2. το αρσ. ως ουσ. ὁ φασσοφόνος
είδος γερα
κιού.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φάσσα «περιστέρι» + -φόνος (< φόνος), πρβλ. μηλοφόνος.
Greek Monotonic
φασσοφόνος: -ον (*φένω), αυτός που σκοτώνει περιστέρια, σε Ομήρ. Ιλ.